Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τετάρτη 30 Σεπτεμβρίου 2015

Ιστορίες από το Όρος - Παναγία Γοργοεπήκοος

ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ ΤΗΝ Γοργοϋπηκόο..wmv

Παναγία Γοργοεπήκοος Απολυτίκιο π.Αθανάσιος

1 Οκτωβριου - Όσιος Ιωάννης ο ψάλτης ο καλούμενος Κουκουζέλης

Πνευματική Ρουτίνα: Ο μεγάλος κίνδυνος της εκκλησιαστικής ζωής.





Διάβασα κάποτε ότι: «Υπάρχουν άνθρωποι που μένουν ορφανοί από τη στιγμή της γέννησής τους. Πολύ φοβάμαι ότι το ίδιο ισχύει και στο πεδίο της πίστης: Γεννιόμαστε, βαπτιζόμαστε, αλλά ποτέ δεν καταφέρνουμε να γνωρίσουμε πραγματικά τον Ουράνιο Πατέρα μας, ενώ η θεία Λειτουργία μετατρέπεται σε ρουτίνα».
Το να μετατρέπουμε την θεία Λειτουργία και την πίστη μας, σε ρουτίνα, οφείλεται αποκλειστικά σ’ εμάς. Το τραγικό είναι το «κρυφτούλι» που παίζουμε με το Θεό.

Καταφεύγουμε σ’ αυτό για να μην βλέπουμε το χάλι μας, και την στραπατσαρισμένη εικόνα μας.
Με την πρώτη δυσκολία, με τον πρώτο πειρασμό στη ζωή μας, ξεκινάμε τα τάματα και τις κάλπικες υποσχέσεις, «Παναγία μου βοήθα το παιδί μου, και εγώ θα αλλάξω ζωή». Και έτσι μετατρέπουμε τη σχέση μας με το Θεό, υπαλληλική.
Και εάν κάποιος μας θυμίσει τον πειρασμό που περάσαμε, αρχίζουμε την προφασολογία και την μεταβίβαση των ενοχών παρά την αληθινή μετάνοια. Μας λένε για εκκλησιασμό και νηστεία, τους λέμε «είναι καλοκαίρι, δεν μπορώ, δεν κάνω εγώ αυτη τη νκστεία», λες και η νηστεία δεν είναι εντολή του Θεού.
Η αδυναμία μας να αλλάξουμε ζωή, μας οδηγεί στο να απορρίπτουμε τον ίδιο το Θεό γιατί δεν έχουμε καταλάβει την αγάπη του Δημιουργού μας.
Η μετάνοια και η συγχώρηση, η αγάπη και η ειλικρίνεια, η τήρηση των εντολών του Θεού, είναι αυτά που μας δίνουν την ελπίδα για ένα καλύτερο εαυτό. Πρέπει να προσπαθήσουμε να συναντήσουμε τον Χριστό μέσα στην καρδιά μας, μέσα απ’ την αγάπη μας προς τον συνάνθρωπό μας και τότε θα έρθουμε πρόσωπο με πρόσωπο μ’ αυτή την Παρουσία.

Απολυτίκιο Αγ. Ρωμανού του Μελωδού - 1 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2015

ΑΣΚΗΤΡΙΑ ΛΑΜΠΡΙΝΗ: ΠΡΟΕΙΔΕ ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΦΟΡΟΥΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ - ΜΗΝ ΠΑΡΕΤΕ ΤΗΝ "ΚΑΡΤΑ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ" ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ

Η Ασκήτρια εν τω κόσμω Λαμπρινή Βέτσιου – Δρίβα, από την Άρτα, που κοιμήθηκε στις 17 Οκτωβρίου 2002 μ.Χ., 

προείπε σε διάφορους ανθρώπους όσα πολύ δύσκολα έρχονται για την Ελλάδα και τους Έλληνες, που ξέχασαν τον Θεό, ακολουθώντας αδιέξοδους δρόμους και θεωρίες, αθεΐα, απιστία, αιρέσεις, σαρκικές ηδονές και υλισμό! Που δεν έσκυψαν να πιουν από το γάργαρο και δωρεάν νερό της αιωνιότητας, της ευσέβειας, της ευλογημένης Ορθοδοξίας. Που ξέχασαν να κάνουν ακόμη και τον σταυρό τους, το «δόξα τω Θεώ», την Παναγιά της μάνα μας, τον Εκκλησιασμό της Κυριακής, το καντηλάκι της βραδινής προσευχής…

Η Ασκήτρια Λαμπρινή της Άρτας, που προείπε τις μεγάλες καταστροφές από τσουνάμι (Φιλιππίνες), το συγκλονιστικό ατύχημα με τα παιδιά στα Τέμπη, είδε επίσης με φώτιση Θεού, ότι η Ελλάδα θα πέσει έξω οικονομικά με το ευρώ, θα μπουν μεγάλοι φόροι και θα έρθειπολύ μεγάλη φτώχειακαι πείνα, αναγκαστική επιστροφή του κόσμου στα χωριά,προσπάθεια επιβολής της Κάρτας – Ταυτότητας, εκλογές και ακυβερνησία, ξένος κυβερνήτης που θα μας φέρουν απ΄ έξω (ίσως η Τρόικα και οι Δανειστές) και στο τέλος επιστροφή του Βασιλιά στην Ελλάδα (όπως είδε και ο Άγιος Γέροντας Παΐσιος, θεωρώντας το θετικό μπροστά σε όσα θα έχουν ήδη συμβεί στην χώρα μας)! Αλλά και μεγάλη μέριμνα του Θεού για τους πιστούς Ορθοδόξους Χριστιανούς!
Τόνιζε επίσης πόσο σωτήριο είναι για τα παιδιά μόλις 10 λεπτά προσευχής την ημέρα!

Η ΕΛΛΑΔΑ ΘΑ ΠΕΣΕΙ ΕΞΩ
«Η Ελλάδα, μια ώρα, οικονομικά θα πέσει έξω! Τα λεφτά θα εξευτελιστούν. Τυχεροί όσοι θα έχουν χρυσό (ως μέσο συναλλαγής) και ένα κομμάτι γης».

ΦΟΡΟΙ, ΦΤΩΧΕΙΑ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΑ ΧΩΡΙΑ
Μου είπε η γερόντισσα (έγινε μοναχή από τον π. Μητροφάνη) για το σπίτι μου(1990):
– «Τι το θες παιδί μου τόσο μεγάλο σπίτι; Θα έρθει καιρός που θα βάλουν φόρο και στα βήματά σας μέσα σ“ αυτό, και στα άτομα που είστε μέσα»! (Τώρα έχουμε τεκμήριο διαβίωσης – φορολόγηση τετ. μέτρων και το χαράτσι).


– Τυχεροί όσοι θα μένουν σε καλύβες (μικρά σπιτάκια). Τα αυτοκίνητα θα τα αράξει ο κόσμος στις αυλές του!! Αν έχεις δουλειά θα δουλεύεις όλη μέρα, το μισό μεροκάματο θα το δίνεις για βενζίνη για να πάς στη δουλειά σου και το υπόλοιπο να ταΐσεις τα παιδιά σου και αν φτάσουν για να φάνε… Την αποθήκη που βάζει ο πατέρας σου το χόρτο για τα ζώα θα σε παρακαλάνε για να μείνουν μέσα! Γεμάτος έκπληξη της είπα. Βρε γιαγιά έχει ποντίκια μέσα! Η γιαγιά μου είπε:
– Όταν κάποιος δεν έχει που να βάλει την οικογένειά του, τα ποντίκια θα υπολογίσει; Αφού έριξε μια ματιά στον ουρανό με κοίταξε και μου είπε:
– Θα είναι άτομα από την Αθήνα και από άλλα μέρη, και από νησιά θα έρθει κόσμος! Πότε θα γίνουν αυτά γιαγιά; Δεν θα ζω εγώ τότε!

Η ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ – ΚΑΡΤΑ
Είπε επίσης, το 1990:
– Θα σας αναγκάσουν να πάρετε μια κάρτα-ταυτότητα. Θα κάνετε όλες τις συναλλαγές σας με αυτή. Να μη την πάρετε, είναι του Αντιχρίστου. Όποιος την πάρει αμέσως ξεβαπτίζεται. Είπε επίσης ότι θα αναγκάσουν τον κόσμο να πάρει τη κάρτα με διάφορους τρόπους. Αυτές, είπε, θα βγουν στον Βόλο.
– Τα πράγματα θα αλλάξουν, δεν θα είναι όπως τώρα. Θα έρθει μεγάλη φτώχεια!Θα πουν, είσαι μακροχρόνια άνεργος, δικαιούσαι ένα βοήθημα οικονομικό, για να το πάρεις όμως θα πρέπει να έχεις την κάρτα-ταυτότητα. Εκεί θα εξαπατηθούν πολλοί… Σκέψου ένα πατέρα με τρία παιδιά που έχουν τρεις μέρες να φάνε. Θα τρέχει αμέσως να πάρει τη κάρτα, για να αγοράσει λίγα μακαρόνια, λίγα φασόλια... (Δεν μιλάει για απλή τραπεζική κάρτα, αλλά για (υπερ) κάρτα-ταυτότητα). 


ΘΑ ΕΡΘΕΙ Ο ΚΑΤΗΦΟΡΟΣ ΜΕ ΤΟ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΜΕΓΑΛΗ ΦΤΩΧΕΙΑ
7 Σεπ. 2002: Επισκέφτηκα τη γερόντισσα στο σπιτάκι της. Ήταν 11 το πρωί.
– Έλα και σε περίμενα μου είπε. Σε λίγες μέρες θα φύγω από τη ζωή! Άρχισε να μου δίνει κάποιες συμβουλές. Της ζήτησα να μου εξηγήσει κάποια πράγματα που έλεγε στο παρελθόν. Τότε ήταν μεταβατική περίοδος, από δραχμή στο ευρώ.Αναφέρω το διάλογο μεταξύ μας.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Γιαγιά έχω μια διαφωνία μαζί σου. Είχες πει κάποτε ότι η Ελλάδα θα πέσει έξω οικονομικά και τα λεφτά θα χαθούν μια ώρα! Πριν λίγες μέρες μπήκαμε στο ευρώ, είμαστε στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το ευρώ είναι ισχυρό νόμισμα όπως το δολάριο!
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Αυτό το νόμισμα είναι ένα ανθρώπινο κατασκεύασμα που δεν είναι ευλογημένο από το Θεό. Αυτό το νόμισμα έγινε για να εξυπηρετήσει κάποιους σκοπούς του σκότους!! Θα τους δεις λίγα χρόνια αργότερα! Πέντε χρόνια θα περνάει καλά ο κόσμος και μετά έρχεται ο κατήφορος! Θα έχετε όλα τα καλά μπροστά σας, αλλά δεν θα μπορείτε να τα αποκτήσετε… Τα παλιά σου ρούχα δε θα τα πετάς, να τα βάλεις κάπου να τα φυλάς… Δεν θα μπορεί ο κόσμος να αγοράζει καινούργια ρούχα…
Έρχεται μεγάλη φτώχεια… Θα αναγκαστείς να φοράς τα παλιά σου ρούχα και θα λες «είχα εγώ τόσο ωραία ρούχα»; Δεν θα μπορείτε να φτιάξετε τίποτα! Όποιος πρόλαβε και έφτιαξε σπίτι πρόλαβε.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Γιαγιά λες ότι έρχεται φτώχεια! Τι είδους φτώχεια έρχεται;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Θα τρως ξερό ψωμί στο σπίτι σου και ο γείτονας θα σε ζηλεύει γιατί αυτός δεν θα έχει!!
ΕΡΩΤΗΣΗ: Δηλαδή θα είναι όπως στη κατοχή;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Χειρότερα από τότε! Ο ιδιωτικός τομέας θα σβήσει και οι δουλειές θα χαθούν, μόνο οι δημόσιοι υπάλληλοι θα αντέξουν, όχι ότι θα παίρνουν πολλά λεφτά αλλά απλώς θα έχουν το σταθερό. Φαντάσου ένα παιδί που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα με το πρωινό του, το μεσημεριανό του, το βραδινό του και αναγκαστικά θα έρθει στο χωριό του, να τρώει ένα κομμάτι καλαμποκίσιο ψωμί και ένα αυγό τηγανιτόκαι αυτή μπορεί να είναι η τροφή του για όλη τη μέρα!…


Θα περιποιείσαι το κήπο σου και θα περνάει κάποιος στο δρόμο, θα βλέπει τον κήπο σου, θα παίρνει φόρα, θα ρίχνει το φράχτη και δε θα μπορείς να τον σταματήσεις! Θα λέει φίλε πεινάω, πεινάνε τα παιδιά μου, για τέτοιες καταστάσεις μιλάμε και έδειξε ταραγμένη!…

ΜΕΙΩΣΗ ΓΕΝΝΗΣΕΩΝ
Παιδιά σπάνια θα γεννιούνται, θα δεις ζευγάρια να είναι πολλά χρόνια μαζί και δεν θα παντρεύονται! Όχι γιατί δε θα θέλουν, αλλά δεν θα μπορούν, γιατί θα μένουν από δουλειά και μέχρι να ξαναβρούν θα περνά μεγάλο χρονικό διάστημα. Και αν κατά λάθος κάνουν κάνα παιδί θα παντρεύονται με ένα απλό χαρτί.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Εννοείς γιαγιά πολιτικό γάμο;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Είπα απλό χαρτί. (Σήμερα έχουμε το χαρτί της συμβίωσης). Θα πέσει γκρίνια στο κόσμο, θα δεις σπίτια να καίγονται από μέσα και απ’ έξω αυτό να μη φαίνεται. Θα βλέπεις οικογένειες στην κοινωνία να φαίνονται αγαπημένες, και μέσα στο σπίτι τους να τρώγονται σαν τα σκυλιά! Αυτά μου τα είπε ο Κύριος, είπε η γιαγιά.
ΕΡΩΤΗΣΗ: Και κάθε πότε σε επισκέπτεται ο Κύριος γιαγιά;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Ανάλογα, άλλες φορές πιο συχνά, άλλες πιο αραιά. Περίπου μια φορά τη βδομάδα έρχεται εκεί που προσεύχομαι!
ΕΡΩΤΗΣΗ: Όταν σου μιλά ο Κύριος γιαγιά σε ποια γλώσσα σου μιλάει;
ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Στη γλώσσα που είναι γραμμένα τα Ευαγγέλια!
ΘΑ ΜΑΣ ΦΕΡΟΥΝ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΙΑ
…Θα γίνονται εκλογές και δεν θα έχουμε κυβέρνηση! Θα έρθει καιρός που θα μας φέρουν άτομο απ’ έξω να μας κυβερνήσει. Θα μας φέρουν και Βασιλιά!Αμέσως ρώτησα τη γιαγιά… Το Σύνταγμά μας δεν επιτρέπει βασιλιά…


ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Και ποιος είναι αυτός που θα υπολογίσει Σύνταγμα; Ο Κύριος έχει (προσωρινά) αποστρέψει το πρόσωπό του από εμάς τους Έλληνες.

ΔΕΚΑ ΛΕΠΤΑ ΣΩΤΗΡΙΑ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
Όταν τα παιδιά έδιναν πανελλήνιες εξετάσεις προσευχόμουν συνέχεια για αυτά. Τότε παρουσιάστηκε ο Κύριος μπροστά μου στενοχωρημένος, γιατί οι άνθρωποι δεν κάνουν προσευχή. Μου είπε ο Κύριος:
– Δεν ζητάω πολλά από τους ανθρώπους, έστω λίγη προσευχή σε Μένα γιατί δενκάνουν; Από τα παιδιά δεν ζητάω πολλά, καταλαβαίνω την αγωνία τους και το κόπο τους! Όλη μέρα σχολείο και διάβασμα, αλλά για Μένα τίποτα! Από τα παιδιά θέλω έστω 10΄ λεπτά προσευχή την ημέρα για Μένα! Έχω δώσει τα πάντα στους ανθρώπους! Μέχρι να μιλάει και να βλέπει ο γονιός το παιδί του που είναι στην άλλη άκρη της γης! Αλλά αυτοί συνεχίζουν να προσκυνούν αυτόν και μου έδειξε τον διάβολο που στεκόταν έξω από το σπίτι μου! Όποιος θέλει ας με ακολουθήσει, μόνον αυτούς θα σώσω. Και από τον αέρα που θα αναπνέουν θα χορταίνουν!







Η κυρία Βασιλική Τζουρμανά από το Κομμένο Άρτας μαρτυρεί:
«Άκουσα σε μια Εκκλησία της Άρτας για πρώτη φορά να συζητούν για την Λαμπρινή και τα πνευματικά της χαρίσματα και ένιωσα μεγάλη επιθυμία να την γνωρίσω. Με μια συγγένισσά μου που την ήξερε πήγαμε στο φτωχικό σπιτάκι της. Από τότε για σαράντα περίπου χρόνια μέχρι πού έφυγε από την ζωή την ακολουθούσα σχεδόν πάντοτε σε προσκυνήματα, σε αγρυπνίες, σε λειτουργίες που έκανε σε Εκκλησίες και κοιμόμασταν μέσα σ’ αυτές τις νύχτες.
Η θεια Λαμπρινή προσευχόταν και διάβαζε πολλές ώρες και κοιμόταν ελάχιστα.
Κάποτε ζήτησα την βοήθειά της. Ο άνδρας μου χαρτόπαιζε και παραμελούσε το σπίτι. Είχαμε φθάσει σε αδιέξοδο. «Μη φοβάσαι», μου είπε, «όλα θα τα τακτοποιήσει ο Κύριος Ιησούς Χριστός, αρκεί να δείξεις πίστη στον Κύριο».
Μου ζήτησε για σαράντα μέρες να ξυπνώ στις 3 μετά τα μεσάνυχτα και να προσεύχομαι κάνοντας και 40 μετάνοιες. Μου είχε δώσει να διαβάζω κάποιες προσευχές και μου είπε ότι και αυτή θα προσεύχεται για να μας βοηθήσει ο Κύριος. «Πράγματι έκανα όπως μου είπε η θεια Λαμπρινή κρυφά από τον άνδρα μου και μετά τις σαράντα μέρες ξαφνικά όλα άλλαξαν.
Ο άνδρας μου δεν ξανάπαιξε χαρτιά, ασχολούνταν με τα κτήματα και την οικογένεια και τα
οικονομικά μας βελτιώθηκαν.
Κάποτε με τη θεία Λαμπρινή και άλλες γυναίκες κοιμηθήκαμε σε μια Εκκλησία. Αφού τελείωσε τις προσευχές της ξάπλωσε να κοιμηθεί. Εμένα δεν με έπαιρνε ο ύπνος. Ακούω την θεία Λαμπρινή ενώ κοιμόταν έβγαζε κάτι αναστεναγμούς, σαν να δούλευε και ήταν πολύ κουρασμένη.
Αυτό κράτησε για λίγο. Σηκώθηκα και έπιασα τα χέρια της και τα πόδια της. Ήταν σαν να έπιανα έναν πεθαμένο…
Κατάλαβα ότι πάλι η θεια Λαμπρινή έφυγε πνευματικά από το σώμα της. Τις πρωινές ώρες την άκουσα πάλι σαν να αγκομαχούσε. «Τώρα θα επέστρεψε», σκέφθηκα. Μόλις ξύπνησε την ρωτάω: «Το βράδυ έφυγες; Που πήγες»; Μου έδωσε την έξης απάντηση: «Πήρα την (τάδε, μια γυναίκα πού ήταν στην παρέα μας) και την παρουσίασα στον Κύριο».
Κάποια φορά αντιμετώπισα ένα μεγάλο πρόβλημα. Έμεινα για έξι μήνες στο κρεββάτι με δυνατούς πόνους στην μέση μου. Δεν μπορούσα να κουνηθώ και πήγαινα από γιατρό σε γιατρό, αλλά η κατάσταση μου χειροτέρευε. Μια μέρα η θεια Λαμπρινή με επισκέφθηκε στο σπίτι μου.
«Μην ανησυχείς», μου είπε, «σε λίγο καιρό θα είσαι τελείως καλά». Την ίδια μέρα με πληροφόρησε κάποια γνωστή μου ότι η θεια Λαμπρινή πριν έρθει στο σπίτι μου πήγε στην Εκκλησία του χωριού μου, και γονατιστή για πολλή ώρα προσευχόταν μπροστά στην εικόνα της Κοιμήσεως της Παναγίας, που είναι αφιερωμένη η Εκκλησία. Σε λίγες μέρες με την βοήθεια κάποιου γιατρού περπατούσα κανονικά. Από τότε μέχρι σήμερα για 18 χρόνια δεν είχα την παραμικρή ενόχληση.
Και μετά την κοίμηση της σε δύσκολες στιγμές της ζωής μου την επικαλούμαι και πάντα με βοηθάει. Είχα ένα καλοκαίρι πονοκεφάλους και ζαλάδες που ίσως οφείλονταν στους καύσωνες.
Ξάπλωσα να κοιμηθώ, αφού πρώτα ζήτησα την βοήθεια της. Ήρθε στον ύπνο μου, στάθηκε από πάνω μου και με σκέπασε μ’ ένα σεντόνι. Το πρωί πού σηκώθηκα ήμουν υγιέστατη».
Η κυρία Μαρία Δραγατάκη από την Άρτα αναφέρει:
«Έμαθα πολλά κοντά στη γιαγιά Λαμπρινή πηγαίνοντας μαζί της στις αμέτρητες ολονυχτίες και στα προσκυνήματα πού οργάνωνε η ίδια. Με αποκαλούσε «παιδί μου» και η λέξη αυτή άγγιζε πραγματικά την ψυχή μου. Είχε υπομονή και άκουγε τα προβλήματα μου και πάντα εύρισκε λύσεις.

Η ζωή της ήταν αγία και ήταν πολύ ταπεινή. Τι να πρωτοθυμηθώ; Την βοήθεια της προς την μητέρα μου; Τις προβλέψεις και την προσευχή πού έκανε για τα παιδιά μου; Ή το μεγάλο καλό πού έκανε σε μένα; Όταν μετά από ένα βαρύ χειρουργείο έχασα τον ύπνο μου, νιώθοντας απελπισμένη και χαμένη, πήγα μεσάνυχτα στο σπίτι της, ζητώντας βοήθεια και την βρήκα στα γόνατα να προσεύχεται λουσμένη στον ιδρώτα και γύρω της αναμμένα καντήλια και κεριά. Μου είπε: «Παιδί μου, Τι έπαθες απόψε»; Σταυρώνοντάς με από τότε ηρέμησα. Να είναι καλά εκεί πού βρίσκεται η γιαγιά Λαμπρινή και να πρεσβεύει για όλους μας».
Ο Α. Γ. αναφέρει:
«Γνώριζα την γιαγιά Λαμπρινή από μικρός, γιατί ερχόταν στο σπίτι μας και έβλεπε την κατάκοιτη γιαγιά μου, αλλά την θεωρούσα μια αγράμματη γιαγιά. Άκουσα άλλους να μιλούν με ευλάβεια γι’ αυτήν και όταν γύρισα από το πρώτο προσκύνημα μου στο Άγιον Όρος το 2002, πήγα να την δω και να της δώσω μια ευλογία. Μπαίνοντας στο κελλάκι της ένιωσα σαν να βρίσκομαι μπροστά σ’ ένα γίγαντα. Συνειδητοποίησα τότε, χωρίς να ξέρω πώς, ότι αυτή η γυναίκα ήταν πολύ ψηλά πνευματικά, τόσο πού δεν μπορούσα να την ατενίσω, αν και σωματικά ήταν μικροκαμωμένη.
Η συζήτηση μαζί της ήταν μια πνευματική πανδαισία. Τότε κυριαρχούσε το θέμα των ταυτοτήτων που με απασχολούσε έντονα. Η πρώτη κουβέντα που μου είπε, χωρίς να αναφέρω κάτι σχετικό, ήταν: «Δεν πρέπει να πάρουμε τις ταυτότητες με το χάραγμα…»

Στις επόμενες επισκέψεις μου μέχρι την κοίμησή της διαπίστωσα ότι είχε το προορατικό και διορατικό χάρισμα.
Μου ανέφερε γεγονότα άγνωστα σύμφωνα με την ανθρώπινη λογική, άλλοτε γεγονότα που αφορούσαν το μέλλον μου και έγιναν, και άλλα για γενικότερα θέματα. Ορισμένες δε φορές ενώ είχα στο νου μου να θέσω μια ερώτηση η μου γεννιόταν μια απορία σε συζήτηση παρουσία και άλλων ανθρώπων, αυτή σταματούσε την συζήτηση, απαντούσε στην ερώτηση που σκεφτόμουν και συνέχιζε την συζήτηση.
Τον Μάϊο του 2002 πού την είδα μου είπε ότι σε λίγους μήνες θα φύγει. Αλλά όταν με είδε πως στενοχωρήθηκα πολύ, είπε: «Ε, έτσι το λέω, μήνες – χρόνια». Αλλά κοιμήθηκε πράγματι σε λίγους μήνες, τον Οκτώβριο του 2002 και πορεύθηκε η ψυχή της στον Κύριο που τόσο πόθησε από μικρή».
Την τελευταία Κυριακή που πήγε στην Εκκλησία κοινώνησε και διάβασε την Ευχαριστία στο σπίτι της. Την Δευτέρα άπλωσε όλα τα βιβλία στο κρεββάτι της, διάβαζε από το καθένα λίγο, το σταύρωνε, το ασπαζόταν και το άφηνε στην άκρη. Τρόπον τινά τα αποχαιρετούσε, γιατί τόσα χρόνια αυτά ήταν η καλύτερη συντροφιά της. Την Τρίτη το απόγευμα κάλεσε την κόρη της να κάνουν Παράκληση. Τελειώνοντας είπε: «Σ’ ευχαριστώ, Παναγία μου, πού μου έδωσες να κάνω κι αυτή την Παράκληση. Γιατί μέχρι την Πέμπτη έχω πολλές προσευχές να κάνω ακόμη».
Στην ερώτηση της κόρης της τι θα κάνει την Πέμπτη, απάντησε: «Θα πάω για εκεί πού εργάστηκα, αν εργάστηκα καλά…»
Την Τετάρτη το πρωί ζήτησε να δη τα εγγόνια της. «Αύριο θα φύγω», είπε.
Το βράδυ είπε σε μια ανιψιά της: «Τώρα εγώ θα φύγω. Να πας να το πεις εσύ στην Σταθούλα, να μην της κακοφανεί. Παρακαλούσα τον Θεό να με αφήσει να ζήσω, μέχρι να ωριμάσει η Σταθούλα και να καταλάβει τι είναι η άλλη ζωή».
Κάποια στιγμή ανασηκώθηκε στο κρεββάτι, άνοιξε τα χέρια της και είπε στους
παρευρισκομένους: «Ελατέ τώρα, όλοι μαζί, να πάμε στα Ιεροσόλυμα».
Τους αγκάλιασε όλους, μετά σταύρωσε το στήθος της, το προσκέφαλο και ξάπλωσε. Τότε η Σταθούλα έβγαλε τους άλλους έξω και μαζί με τον σύζυγο της άναψαν κεράκι και διάβασαν τις προσευχές, όπως ακριβώς της είχε αφήσει εντολή να κάνει η μητέρα της Λαμπρινή. Όταν τελείωσαν τις προσευχές άκουσαν ένα ελαφρύ σσσσς και η Λαμπρινή Βέτσιου ξεψύχησε σαν πουλάκι, στις 17 ‘Οκτωβρίου 2002, ημέρα Πέμπτη.
Στον τάφο της περνούν και προσκυνούν πολλοί άνθρωποι. Προσεύχονται και αντλούν δύναμη. Κάποια που όσο ζούσε η Λαμπρινή την συμβουλευόταν, ήταν πολύ στενοχωρημένη, γιατί ο σύζυγός της θα έκανε σοβαρή εγχείρηση καρδιάς. Αφού προσκύνησαν τον τάφο της και προσευχήθηκαν, είδε στον ύπνο της την γιαγιά Λαμπρινή που της είπε:
«Μην στενοχωριέσαι. Ο άνδρας σου θα γίνει καλά. Μόνο πριν πας στο νοσοκομείο, θα φτιάξεις πρόσφορο και θα το πας στην Εκκλησία. Πράγματι έκανε το πρόσφορο και όλα πήγαν καλά.
Αυτή ήταν η Λαμπρινή Βέτσιου. Ασκήτρια με μεγάλες νηστείες, με καθημερινές αγρυπνίες, με συνεχή μελέτη και προσευχή. Αγαπούσε τον Χριστό, μιλούσε συνέχεια γι’ Αυτόν και όλα τα κύτταρα του σώματος της ανέδιναν Χριστό. Βοηθούσε τους ανθρώπους με την χάρη πού είχε. Είδε απ’ αυτή την ζωή τον Παράδεισο και την Κόλαση. Ενώ προσευχόταν ερχόταν ενίοτε ο Χριστός, η Παναγία και άλλοι Άγιοι και συνομιλούσαν.
Ήξερε τα μελλούμενα και έλεγε ότι μας περιμένουν πολύ δύσκολα χρόνια. Λυπόταν τα μικρά παιδιά και έλεγε: «Αν ήξεραν τι θα περάσουν»!. Αλλά αμέσως συμπλήρωνε:
«Έχει ο Θεός.Θα οικονομήσει για τους Χριστιανούς».
Περισσότερα, έλεγε, δεν την άφηνε ο Χριστός να ειπεί …
Αιωνία άς είναι η μνήμη της…

+ + + + + + +
Από το βιβλίο «Ασκητές μέσα στον κόσμο», η 19η διήγηση.
Κεντρική διάθεση βιβλίου: Ιερόν Ησυχαστήριον «Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος», Μεταμόρφωσις Χαλκιδικής.

ΠΑΤΕΡΑΣ ΕΛΠΙΔΙΟΣ 5/7/2015-ΚΗΡΥΓΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Π ΕΛΠΙΔΙΟΣ ΚΗΡΥΓΜΑ Α' ΜΕΡΟΣ 5/7/2015


Π ΕΛΠΙΔΙΟΣ ΚΗΡΥΓΜΑ Β' ΜΕΡΟΣ 

ΜΙΑ ΠΑΡΑΞΕΝΗ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ 23/9

Επιστολή του μοναχού Γαβριήλ: «Δεν προφητεύουμε, αλλά μεταφέρουμε τα λόγια των Αγίων»

Επιστολή με την οποία βάζει τα πράγματα στη θέση τους αναφορικά με προφητείες και λόγια Αγίων της Εκκλησίας μας απέστειλε ο μοναχός Γαβριήλ από το Ιερό Κουτλουμουσιανό Κελλί του Οσίου Χριστοδούλου.
Με τον τρόπο αυτό ο γέροντας απαντά σε ορισμένους που με περίεργα κίνητρα επιχειρούν να σπιλώσουν το Άγιον Όρος και τους ασκητές του.
Η επιστολή του μοναχού Γαβριήλ αναφέρει:


Η ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ ΓΙΑ ΕΠΙΚΕΙΜΕΝΟ ΣΕΙΣΜΟ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ,ΗΡΘΕ ΑΠΟ ΕΝΑ ΦΙΛΟ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ FACEBOOK ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΠΑΝΟΣ(ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΙΘΕΤΟ).

ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΜΥΝΗΜΑΤΟΣ,ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ,ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΕ Η ΕΙΔΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΛΗΨΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΑΙΩΝ ΜΕΤΡΩΝ ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΤΙΣ ΛΙΓΟΤΕΡΕΣ ΑΠΩΛΕΙΕΣ.

ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΓΡΑΦΤΗΚΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΛΟΓΩ ΕΜΠΑΘΕΙΑΣ ΣΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ.

ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΜΑΣ ΕΡΧΟΝΤΑΝ ΜΥΝΗΜΑΤΑ ΟΠΩΣ
ο Γέροντας είπε πως του είπαν κάποιοι Σεισμολόγοι ότι θα γίνει μεγάλος σεισμός στην Ελλάδα

ΠΟΤΕ ΤΟ ΜΠΛΟΓΚ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΚΟ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΓΑΒΡΙΗΛ.

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΛΟΙΠΟΝ ΕΠΕΙΤΑ ΑΠΟ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΩΝ ΤΕΚΝΩΝ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΘΑ ΔΙΑΓΡΑΦΕΙ.
ΖΗΤΑΜΕ ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΤΩΣΗ,ΟΜΩΣ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΠΕΡΙΟΔΟ ΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΕΛΠΙΔΙΟΣ ΞΕΣΗΚΩΝΕΙ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ,ΛΕΓΩΝΤΑΣ ΟΤΙ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΕΙΣΜΟΣ 
ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΑΣ

ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΚΑΙ Η ΕΙΔΗΣΗ ΟΤΙ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΓΑΒΡΙΗΛ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΣΕΙΣΜΟ,ΠΗΡΕ ΜΕΓΑΛΕΣ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ

Αποκατάσταση αλήθειας περί σεισμού από το Γέροντα Γαβριήλ τον Αγιορείτη


Ιερά Καλύβη Ζωοδόχου Πηγής, Ιερά Σκήτη Αγ.Παντελεήμονος
Κουτλουμουσίου
17.09.2015 Σοφίας, Πίστεως, Ελπίδος, Αγάπης των Μαρτύρων

Προς δόξαν Θεού έπρεπε να λάμψει η αλήθεια.
Για να αρθεί κάθε παρεξήγηση περί τον 
άγιο γέροντα Γαβριήλ τον Αγιορείτη.

Την παρελθούσα Δευτέρα 14.09.2015 σε γενομένη συζήτηση μεταξύ αγιορειτών Πατέρων και προσκυνητών του Αγίου Όρους, ακούστηκε ότι ο γέροντας Γαβριήλ του κουτλουμουσιανού ιερού κελίου Αγ. Χριστοδούλου είπε ότι: «θα γίνει μεγάλος και καταστροφικός σεισμός στην Αθήνα». Ακολούθησαν διάφορα σχόλια από Πατέρες και αδελφούς. Τους είπα: «ας σταματήσουμε τα σχόλια, πρώτα να ρωτήσουμε το γέροντα Γαβριήλ αν το είπε, πώς το είπε και από πού είναι η πληροφορία και μετά σχολιάζουμε».

Λόγω αδυναμίας μετακίνησής μου προς το κελί του γέροντος Γαβριήλ απέστειλα την επομένη μέρα δικό μου άνθρωπο με το κινητό του στο γέροντα και τον παρεκάλεσε όπως τον είχα συμβουλέψει να με πάρει ο γέροντας τηλέφωνο. Έτσι κι έγινε.

Ο αγαθός γέροντας Γαβριήλ που τις τελευταίες 3 δεκαετίες προς δόξαν Θεού αναλώνεται συμβουλεύοντας τους χριστιανούς από πρωίας έως εσπέρας, με πήρε τηλέφωνο και αφού πρώτα μου έδωσε κατά το άγιο τυπικό του πάρα πολλές ευχές που αρκούν να φθάσω έως και τον τρίτο ουρανό, μετά μου διευκρίνισε το παρακάτω:

- «Άκουσε Πάτερ Νεκτάριε. Ήρθαν στο κελί μου χριστιανοί και τους είπα, ότι διάβασα στην εφημερίδα, ότι ένας μεγάλος σεισμολόγος είπε ότι θα γίνει μεγάλος και καταστροφικός σεισμός στην Αθήνα. Αυτοί οι ευλογημένοι πήγαν και είπαν έξω στον κόσμο ότι εγώ τους είπα ότι θα γίνει μεγάλος και καταστροφικός σεισμός στην Αθήνα»

«Κατάλαβα γέροντα», του είπα.

«Σας παρακαλώ γέροντα Γαβριήλ μήπως μπορείτε να γράψετε ένα απλό κείμενο με λίγες γραμμές, να το αναρτήσω στο blog μου για να αρθεί η κάθε παρεξήγηση για το όνομά σας;»

Απάντηση: «Μπορώ Πάτερ Νεκτάριε, αλλά όχι τώρα αμέσως, γιατί μου πονάει όλο το σώμα. Θα το κάνω μόλις μπορέσω».

Την επομένη ο άγιος γέροντας μου απέστειλε την παρακάτω ιδιόγραφη απάντησή του: 

Την ευχή σας Γέροντα Γαβριήλ να έχουμε. Ευχόμεθα ο Κύριος της δόξης Ιησούς Χριστός να σας δίνει υγεία σωματική και φωτισμό που να περισσεύει για να φωτίζετε και εμάς τους αγιορείτας και τους λαϊκούς αδελφούς μας.

Ο Κύριος Ιησούς Χριστός
και η Υπεραγία Μητέρα Του
η επονομαζομένη
Παναγία Αρβανίτισσα
να σας ευλογούν.
Γέρων Νεκτάριος Μοναχός
Αγιορείτης




ΠΗΓΗ..........................http://geron-nektarios-o-agioritis.blogspot.gr/2015/09/blog-post.html


Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΛΟΓΚ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ

ΚΑΛΗΜΕΡΑ,
Η ΜΕΤΑΔΟΣΗ ΤΗΣ ΕΙΔΗΣΗΣ ΕΓΙΝΕ ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΛΟΓΚ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ,ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΜΠΛΟΓΚ.

ΕΧΘΕΣ ΕΜΑΘΑ ΟΤΙ ΔΗΘΕΝ ΚΑΤΙ ΣΕΙΣΜΟΛΟΓΟΙ ΕΙΧΑΝ ΠΕΙ ΣΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΕΙΣΜΟ,ΣΗΜΕΡΑ ΛΕΤΕ ΑΠΟ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ ΤΟ ΕΙΔΕ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ....

ΜΕΣΑ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΛΙΝΚ http://profitiesorthodoxias1.blogspot.gr/2015/09/blog.html

ΕΧΩ ΟΛΑ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΩΣ ΞΕΚΙΝΗΣΕ Η ΕΙΔΗΣΗ ΑΠΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΤΕΚΝΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ.ΟΛΑ ΤΑ ΗΜΕΗΛ ΚΑΙ ΤΑ ΜΥΝΗΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΘΗΚΕΥΜΕΝΑ ΣΤΟΥΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥΣ ΜΟΥ.

Ο ΠΑΝΟΣ ΠΟΥ ΜΕΤΕΦΕΡΕ ΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΜΠΡΟΣΤΑ.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ ΑΛΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ,ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΜΟΥ ΕΣΤΕΙΛΕ ΜΥΝΗΜΑ ΟΤΙ Ο ΣΕΙΣΜΟΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΣΕ 10-20 ΜΕΡΕΣ.ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΛΥ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΣ ΟΚΤΩΒΡΗ.ΚΑΙ ΕΧΘΕΣ ΜΟΥ ΕΣΤΕΙΛΕ ΟΛΑ ΤΑ ΜΥΝΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΩΣ ΕΓΙΝΕ ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ.

ΕΠΙΣΗΣ ΣΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΤΕΚΝΟ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΤΟΝ ΣΤΗΒΕΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΥΡΕΜΒΕΡΓΗ ΕΙΧΕ ΠΕΙ Ο ΠΑΝΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΕΙΣΜΟ,ΚΑΙ ΤΟ ΕΙΠΕ ΚΑΙ Ο ΣΤΗΒΕΝ ΣΕ ΕΝΑΝ ΙΝΤΕΡΝΕΤΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΑΝ ΟΝ ΛΑΙΝ.

ΜΑΛΙΣΤΑ ΣΤΟ ΣΤΙΒΕΝ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΓΑΒΡΙΗΛ ΕΙΧΕ ΠΕΙ ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΟΤΑΝ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ,ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ ΚΛΠ.
ΟΠΟΤΕ ΤΗΝ ΕΙΔΗΣΗ ΤΗΝ ΘΕΩΡΗΣΑ ΑΞΙΟΠΙΣΤΗ.

Η ΕΙΔΗΣΗ ΔΙΑΓΡΑΦΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΜΠΛΟΓΚ ΑΛΛΑ ΠΕΡΙ ΣΕΙΣΜΟΥ ΕΙΧΕ ΠΕΙ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ,ΣΤΟΥΣ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΕΣ.ΑΥΤΟ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΤΑΙ.ΤΩΡΑ ΑΠΟ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ ΤΗΝ ΠΗΡΕ....Ή ΑΠΟ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΕΣ ?

ΤΕΛΟΣΠΑΝΤΩΝ ΤΟΥ ΖΗΤΑΩ ΣΥΓΝΩΜΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΤΩΣΗ,ΗΔΗ Ο ΠΑΝΟΣ ΕΝΑ ΝΕΑΡΟ ΠΑΙΔΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΧΑΛΙΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ,ΓΙΑΤΙ ΗΤΑΝ Η ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΗΡΘΕ ΣΤΟ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΗΤΑΝ ΜΑΡΤΥΡΑΣ ΣΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΛΕΓΕ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ,ΦΟΒΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΑΚΟΥΣΕ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΕΔΩΣΕ.

ΔΕΝ ΦΤΑΙΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ.ΟΠΟΙΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΗΤΑΝ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΤΟ ΙΔΙΟ ΘΑ ΕΚΑΝΕ.

ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΟ ΟΤΙ ΤΟ ΜΠΛΟΓΚ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΣΤΗΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΗΜΟΥΝ ΠΑΙΔΙ-ΤΑΜΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΧΡΥΣΟΒΑΛΑΝΤΟΥ,ΥΠΟ ΤΙΣ ΜΕΣΙΤΕΙΕΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ,ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ Ο ΘΕΟΣ ΔΙΝΕΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΖΩΗ.

ΔΕΝ ΔΙΝΕΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΓΑΘΑ ΜΑΣ ΕΡΓΑ,ΤΙΣ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΥΠΟΣΤΕΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΥΠΟΣΤΕΙ.

ΑΦΗΝΕΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΜΙΣΘΟ ΔΗΘΕΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΖΩΗ,ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΠΙΘΥΜΩ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΚΑΙ ΕΠΙΘΥΜΩ ΝΑ ΜΕ ΣΤΕΙΛΕΙ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΜΕ ΠΗΡΕ...ΓΙΑ ΠΟΙΟ ΛΟΓΟ ΝΑ ΜΗΝ ΜΟΥ ΔΩΣΕΙ ΑΝΤΑΜΟΙΒΗ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΖΩΗ?

ΤΕΛΟΣΠΑΝΤΩΝ,ΕΙΜΑΙ ΑΝΤΙΘΕΤΟΣ ΣΤΟ ΝΑ ΔΙΝΕΙ ΤΙΜΩΡΙΕΣ Ο ΘΕΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ ΑΜΑΡΤΙΕΣ ΜΠΟΡΕΙ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΩΝΤΑΣ ΤΟ ΘΕΛΗΜΑ ΤΟΥ ΝΑ ΥΙΟΘΕΤΟΥΜΕ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ,ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΜΑΣ ΒΑΛΕΙ ΤΟΝ ΚΑΝΟΝΑ ΝΑ ΓΕΝΝΙΟΥΝΤΑΙ ΑΡΡΩΣΤΑ Η ΑΝΑΠΗΡΑ ΠΑΙΔΙΑ.Ή ΝΑ ΠΑΘΑΙΝΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΑΝΑΠΗΡΙΕΣ.

ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΧΡΗΣΙΜΟ ,ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΑΤΕ ΜΙΑ ΒΟΛΤΑ ΣΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ,ΚΑΙ ΣΤΑ ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ.ΕΚΕΙ ΘΑ ΔΕΙΤΕ ΟΤΙ Ο ΘΕΟΣ ΕΧΕΙ ΔΩΣΕΙ ΕΝΑΝ ΓΟΛΓΟΘΑ,ΟΧΙ ΕΝΑΝ ΣΤΑΥΡΟ.
ΕΙΧΕ ΠΕΣΕΙ ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΠΡΙΝ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΚΑΚΟ.
ΝΑ ΠΑΤΕ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΠΙΑΣΑΝ ΟΙ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΤΩΝ ΜΑΝΑΔΩΝ ΤΟΥΣ.ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΤΟΥΣ.

ΝΑ ΠΑΤΕ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΣΤΑ ΚΕΝΤΡΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥΣ ΑΝΑΠΗΡΟΥΣ,ΤΟΥΣ ΚΑΡΚΙΝΟΠΑΘΕΙΣ,ΠΟΥ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΟΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ,

ΚΑΝΕ ΜΕ ΚΑΛΑ ΘΕΕ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΣ ΜΗΝ ΕΡΘΩ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ,ΓΙΑΤΙ ΕΚΑΝΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΚΑΛΑ,ΕΧΩ ΥΠΟΣΤΕΙ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ....ΔΙΚΑΙΑ ΑΙΤΗΜΑΤΑ,ΜΗ ΕΚΠΛΗΡΩΜΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΕΟ.

ΝΑ ΠΑΤΕ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΙΣ ΒΙΑΣΜΕΝΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΒΙΑΣΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ,ΠΟΥ Ο ΘΕΟΣ ΕΠΕΤΡΕΨΕ ΣΤΟΝ ΣΑΤΑΝΑ ΝΑ ΤΑ ΔΟΚΙΜΑΣΕΙ ΜΕΧΡΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΑΝΤΕΧΟΥΝ.

ΕΤΣΙ ΠΑΝΤΑ ΜΙΛΑΕΙ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ.

ΚΑΙ ΤΟ ΚΥΡΙΩΤΕΡΟ ΝΑ ΠΑΤΕ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΙ ΓΟΛΟΓΟΘΑ ΠΕΡΝΑΝΕ ΚΑΙ ΑΝ.......ΤΙΣ ΑΝΤΑΜΟΙΒΕΙ Ο ΘΕΟΣ.

ΕΓΩ ΣΕ ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΜΕ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥΣ ΜΟΥ ΕΙΠΑΝ ΟΙ ΑΠΟΔΕΧΕΣΑΙ ΤΙΣ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ,ΕΤΣΙ ΩΣΤΕ ΝΑ ΚΕΡΔΙΣΕΙΣ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ Ή ΦΕΥΓΕΙΣ.

ΕΓΩ ΕΠΕΙΔΗ ΒΛΕΠΩ ΟΤΙ ΧΑΝΕΤΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΑΣΚΟΠΑ ΦΕΥΓΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ.

ΔΕΝ ΑΝΤΑΜΟΙΒΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΤΟΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΜΑΣ ΜΙΣΘΟ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙ ΕΩΣ ΤΩΡΑ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΖΩΗ.

ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΤΟΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΓΚΗ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΖΩΗ.

ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ Η ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΙΔΙΑ ΤΑΜΑΤΑ ΤΗΣ ΤΙ ΚΑΝΕΙ?

ΚΑΙ ΤΟ ΚΥΡΙΟΤΕΡΟ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΟΤΑΝ ΒΛΕΠΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΑΜΑΤΑ ΤΗΣ ΝΑ ΤΑ ΣΤΕΛΝΕΙ ΣΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ Ο ΥΙΟΣ ΤΗΣ.
ΤΡΟΜΕΡΟ ΠΡΑΓΜΑ
ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΕΧΩ ΠΕΙ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΝ ΤΑ ΤΑΜΑΤΑ ΣΕ ΑΓΙΟΥΣ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ.
ΓΙΑΤΙ ΤΑΜΑ ΑΓΙΩΝ ΗΜΟΥΝ ΚΑΙ ΕΓΩ.

ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΕΙΤΕ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΓΑΒΡΙΗΛ.

ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΖΩΗ ΓΕΡΩΝ ΝΙΚΩΝ

Δείτε όλες τις συγκλονιστικές εμπειρίες ανθρώπων για την μέλλουσα ζωή.Αφηγείται ο Γέροντας Νίκων.Μεταθανάτιες εμπειρίες,παράδεισος,ζωή μετα την ζωή.Το βίντεο περιέχει μόνο τις μαρτυρίες που αναφέρει ο Γέροντας στην ομιλία του.ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΖΩΗ-ΓΕΡΩΝ ΝΙΚΩΝ.Ολες οι συγκλονιστικές αφηγήσεις του Γέροντα Νίκων από προσωπικές μαρτυρίες ανθρώπων.Ανθρωποι νεκροί για εμάς ήρθαν σε επικοινωνία με τους ζωντανούς συγγενείς τους.





Π. ΓΕΩΡΓΙΟΣ .ΜΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ

Η ασκητική του πόνου κατά τον Γέροντα Ιωσήφ τον Ησυχαστή

Σε ένα από τα σημαντικότερα κείμενα της σύγχροvηs θεολογικής ανθρωπολογικής σκέψεως, την 49η επιστολή του Γέροντος Ιωσήφ του Ησυχαστού, συναντούμε σε βιωματικό επίπεδο την αναζήτηση του κέρδους από τις θλίψεις που βίωνε ο τίμιος Γέρων, ο οποίος προβάλλει τον εαυτό του ως αντικείμενο της διαπαιδαγωγήσεως του Θεού και αναδεικνύεται αυθεντικό πρότυπο εν Χριστώ μωρίας, τόσο για τους συναθλητές του στα αγωνίσματα της πνευματικής ζωής, όσο και για τους αποδέκτες της επιστολής. Υπό την έννοια αυτή, η σημασία της επιστολής δεν έγκειται σε κάποια γενική θεωρητική ενασχόληση, αλλά στο γεγονός ότι αποτελεί αυτοβιογραφικό σχόλιο που ξαφνιάζει για τη διαφάνεια της λειτουργίας του πνευματικού κόσμου του Γέροντος. Είναι η επιστολή της αυτοσυνειδησίας και της ταπεινώσεως.
osios-iosisihasti2
Εκεί λοιπόν, συναντούμε την περιγραφή των θεμελίων του θεωρητικού βίου, τα οποία ευρίσκονται στον συνεχή επαναπροσδιορισμό της πνευματικής ταυτότητας του ανθρώπου, διαδικασία που συνδέεται αμέσως προς την εν ταπεινώσει αποδοχή της ασθενείας της ανθρώπινης φύσεως και συμβάλλει αποφασιστικώς στην εκκοπή του ιδίου θελήματος. Στην επιστολή αυτή, πνευματικό τέκνο του πατρός Ιωσήφ παραπονείται για την υγεία του. Ο Γέρων, όμως, ελεύθερος από κάθε τυποποίηση του πνευματικού βίου, καθώς βιώνει την ελευθερία του Πνεύματος του Θεού, ανατρέπει τα δεδομένα, καταπλήσσοντας με την προσέγγιση που επιχειρεί στο ζήτημα αυτό. Η Χάρις του Θεού ασφαλώς και δύναται να ενεργήσει, όμως απαιτείται η υπακοή στους ιατρούς. Ο ίδιος αφηγείται ότι ασθενών βαρέως είχε να λάβει τροφή «σαράντα ημέρες». «Μου έστειλαν ένα ιδιότροπον φάρμακον και αυτό, μετά Θεόν, ήτο η θεραπεία μου… Όταν επήρα το φάρμακον, έφαγα, εκοιμήθην, εκαλυτέρευσα. Δόξα σοι ο Θεός!»[1].
Ο Γέρων γνωρίζει ότι τα φάρμακα δεν αποτελούν την αιτία της θεραπείας του. Άλλωστε, οπως ο ίδιος ενθυμείται, πολλοί ασθενείς προσέτρεξαν στη βοήθειά του, «και με προσευχή και νηστεία εθεραπεύθησαν». Επομένως, αντιλαμβάνεται ότι «τώρα… δεν με ακούει ο Κύριος»[2].
Ο εργάτης όμως του Πνεύματος δεν αναζητά την αιτία της δοκιμασίας αυτής σε εξωγενείς παράγοντες. Αξιοποιεί την εμπειρία αυτή για να στραφεί στον εαυτό του και να διαπιστώσει ότι ο θεωρητικός βίος τον είχε απομακρύνει από την κατανόηση των ανθρωπίνων αδυναμιών. Συνεπώς κατανοεί οτι η αιτία της μη ενεργείας της Χάριτος του Θεού εντοπίζεται στην οιονεί δυσλειτουργία της αυτοσυνειδησίας του, όπως αυτή εκφράστηκε μέσω προβολής της ιδίας επιθυμίας, ενδεχομένως λόγω ψηγμάτων οιήσεως, δεδομένης της παρρησίας του έναντι του Θεού[3].
Αντιλαμβάνεται, λοιπόν, ότι ο Θεός σιωπά για να θεραπευθεί η οιαδήποτε δυσλειτουργία της πνευματικής ζωής. Η σιωπή αυτή του Θεού αποτελεί το ισοζύγιο των εκστατικών του εμπειριών για να διατηρήσει ακενόδοξο το φρόνημά του («τώρα μανθάνω και εγώ ότι χρειάζονται και τα φάρμακα και η χάρις»)[4]. Αυτή είναι και η οδός για να πληθυνθεί έτι περαιτέρω η Χάρις του Θεού.
Το πνευματικό του τέκνο θα πρέπει να υπακούσει στους ιατρούς και η θεραπεία, ως αποχή βρωμάτων, μπορεί να λογισθεί ως αγωγή πειθαρχίας, δηλαδή ευεργετικό ερέθισμα για την πνευματική του κατάσταση, εφόσον δια της σωματικής πειθαρχίας θα διαπαιδαγωγεί και την ψυχή, δυνάμενος πλέον να ελκύσει το έλεος του Θεού[5].
Συμφώνως προς όσα εξετέθησαν ανωτέρω, κατα τον Γέροντα Ιωσήφ, η ικανότητα του ανθρώπου να αξιολογεί τις θλίψεις και τις δοκιμασίες στη ζωή του δεν αποτελεί αυτονόητη δυνατότητα της πνευματικής ζωής. Έχοντας προφανώς υπ’ όψιν του σχετικές πεποιθήσεις που λανθάνουν σε ανθρώπους οι οποίοι συγκεντρώνουν στο πρόσωπό τους το χαρακτηριστικό γνώρισμα του πνευματικού αγωνιστή, ο όσιος Γέρων, αφού προσδιορίσει τα όρια μεταξύ της αληθούς περί του εαυτού του συνειδήσεως του ανθρώπου και της βιώσεως του πόνου στη ζωή του, τονίζει ότι πρόκειται για πνευματικό κατόρθωμα, που επιτυγχάνεται δια της χάριτος και όχι νομοτελειακή λειτουργία της πνευματικής ζωής. Η Θεία Χάρις δεν μεταβάλλει τη φύση του ανθρώπου, δηλαδη δεν αναστέλλει ή καταργεί την ελευθερία του ανθρώπου, αλλά «αναπληροί και υπερπληροί ή το ανάπαλιν ελαττώνει και αφαιρεί» τα φυσικά ιδιώματα και αγαθά πλεονεκτήματα[6]. Κατ’ αυτό τον τρόπο, διδάσκει ότι αναλόγως προς την ποιότητα και τον βαθμό προόδου του πνευματικού του βίου, ο άνθρωπος είτε καθίσταται άξιος να απεγκλωβιστεί απο την τυραννία της φυσικής νομοτέλειας, είτε παραδίδει τον εαυτό του στην εξάρτηση από αυτήν.
[Συνεχίζεται]
  1. Επιστολαί, 49, ΕΜΕ, σ. 284.
  2. Στο ίδιο.
  3. Πρβλ. «εδιάβασα και του Αγίου Νεκταρίου τες επιστολές και είδα πόσον προσείχε εις τους ιατρούς και τα φάρμακα ένας τόσον μεγάλος Άγιος! Εγώ ο πτωχός ασκητής όλο εις την έρημον εγήρασα και ήθελα μόνον με την πίστιν να θεραπεύσω» ( Επιστολαί, 49, ΕΜΕ, σ. 284). Ο ίδιος ο γέρων γνώριζε και δίδασκε τη διαλεκτική μεταξύ Χάριτος (ως άρση και επιστροφή αυτής) και εργάτου της πνευματικής ζωής: «Αλλά επειδή το σώμα είναι μικτόν των συνεχών αλλοιώσεων και ο χρόνος πολύς, η Χάρις δεν παραμένει διηνεκώς, αλλά πολλάκις οικονομικώς αναχωρεί ή δεν φαίνεται. Δι’ αυτό δεν πρέπει να ξεθαρρεύωμεν ποσώς εις την πνευματικήν μας κατάστασιν» (Δεκάφωνος Σάλπιγξ, 8, σ. 319).
  4. Επιστολαί, 49, ΕΜΕ, σ. 284.
  5. «Και θα σου λογισθή ως νηστεία ενώπιον του Κυρίου» (οπ.π., σσ. 284-285).
  6. Επιστολαί, 9, ΕΜΕ, σ. 79. Κατά τον όσιο Μάξιμο τον Ομολογητή, «επειδή φύσεως και χάριτος εις και ο αυτός ούκ εστι λόγος, ούκ εστιν απορίας άξιον, πως τινες των αγίων, ποτέ μέν παθών υπερείχον, ποτέ δε μάλλον υπέπιπτον πάθεσι, γινωσκόντων ημών, ότι το μέν θαύμα της χάριτος ήν, το δε πάθος της φύσεως» (Κεφάλαια περί Θεολογίας, 4, 20, Φιλοκαλία των Ιερών Νηπτικών, τ. Β’, σ. 113). Υπό την έννοια αυτή, κατανοούμε ότι ο Γέρων Ιωσήφ ερείδεται επί της οντολογικής διαφοράς μεταξύ χάριτος και φύσεως για να επισημάνει το γεγονός οτι η Θεία Χάρις ενισχύει τη δυναμική της φύσεως ως προς τα στοιχεία εκείνα που θα αναδείξουν την ελεύθερη άσκηση της προαιρέσεως του ανθρώπου.

Ο Απόστολος της Κυριακής 27 Σεπτεμβρίου 2015 - ΙΖ´ Επιστολή


apostolosἌς καθαρίσουμε 
τοὺς ἑαυτούς μας 
ἀπὸ καθετὶ 
ποὺ μολύνει τὸ σῶμα 
καὶ τὴν ψυχή. 
῍Ας ζήσουμε μιὰ ἅγια ζωὴ 
μὲ φόβο Θεοῦ.  


(Β´ Κορ. στ´ 16- ζ´ 1)
Αδελφοί, ὑμεῖς ἐστε ναὸς Θεοῦ ζῶντος, καθὼς εἶπεν ὁ Θεὸς ὅτι «ἐνοικήσω ἐν αὐτοῖς καὶ ἐμπεριπατήσω, καὶ ἔσομαι αὐτῶν Θεός, καὶ αὐτοὶ ἔσονταί μοι λαός. Διὸ ἐξέλθατε ἐκ μέσου αὐτῶν καὶ ἀφορίσθητε, λέγει Κύριος, καὶ ἀκαθάρτου μὴ ἅπτεσθε, κἀγὼ εἰσδέξομαι ὑμᾶς, καὶ ἔσομαι ὑμῖν εἰς πατέρα, καὶ ὑμεῖς ἔσεσθέ μοι εἰς υἱοὺς καὶ θυγατέρας, λέγει Κύριος παντοκράτωρ». Ταύτας οὖν ἔχοντες τὰς ἐπαγγελίας, ἀγαπητοί, καθαρίσωμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ παντὸς μολυσμοῦ σαρκὸς καὶ πνεύματος, ἐπιτελοῦντες ἁγιωσύνην ἐν φόβῳ Θεοῦ.

Απόδοση σε απλή γλώσσα
Αδελφοί, ἐσεῖς εἶστε ναὸς τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ, ὅπως ὁ ἴδιος εἶπε· Θὰ κατοικήσω ἀνάμεσά τους καὶ θὰ πορεύομαι μαζί τους. Θὰ εἶμαι Θεός τους, κι αὐτοὶ θὰ εἶναι λαός μου. Γι’ αὐτὸ λέει ὁ Κύριος· Φύγετε μακριὰ ἀπ’ αὐτοὺς καὶ ξεχωρίστε. Μὴν ἀγγίζετε ἀκάθαρτο πράγμα, κι ἐγὼ θὰ σᾶς δεχτῶ. Θὰ εἶμαι γιὰ σᾶς ὁ Πατέρας, κι ἐσεῖς θὰ εἶστε γιοὶ καὶ θυγατέρες μου, λέει ἀκόμα ὁ παντοκράτορας Κύριος. ᾿Αφοῦ λοιπόν, ἀγαπητοί μου, ἔχουμε αὐτὲς τὶς ὑποσχέσεις, ἂς καθαρίσουμε τοὺς ἑαυτούς μας ἀπὸ καθετὶ ποὺ μολύνει τὸ σῶμα καὶ τὴν ψυχή. ῍Ας ζήσουμε μιὰ ἅγια ζωὴ μὲ φόβο Θεοῦ.

Θρησκεία και ζωή


Στο σχολείο μάθαμε ότι το «και» συνδέει όμοια πράγματα. Λάθος!!!
Συνήθως το χρησιμοποιούν οι άνθρωποι για να φανερώσουν τα δίπολα πάνω στα οποία πασχίζουν να ισορροπήσουν. «Εσύ και εγώ»,  «σώμα και ψυχή», «Θεός και άνθρωπος». Συχνά, ο ένας εκ των δύο πόλων είναι διανοητικό τους δημιούργημα.
Από μικρός θυμάμαι τους ανθρώπους να καλούνται να διαλέξουν ανάμεσα στα δύο. Θρησκεία ή ζωή; Υπήρχαν και αυτοί που πρόθυμα βοηθούσαν.
- Γελάς; Βγαίνεις; Βάφεσαι; Ακούς μουσική; Ντύνεσαι έτσι; Ξεφεύγεις από το εγκεκριμένο; Δεν είσαι καλός Χριστιανός. Δεν σε αγαπάει ο Θεός. Λυπάται ο Θεός. Θυμώνει ο Θεός. Διάλεξε λοιπόν.
Και για κάποιο ανεξήγητο ( δαιμονικό για αρκετούς…) λόγο, οι νέοι άνθρωποι συντριπτικά διάλεγαν και διαλέγουν τη ζωή. Και η θρησκεία άδειαζε περιφρουρημένη. Και ο «θεός» τιμωρούσε, λυπόταν και θύμωνε.
Κι εκεί, κάπου στην εφηβεία, φωτισμένοι άνθρωποι τόλμησαν και ξεστόμισαν ότι «ο Χριστός τα έβαλε με τους θρήσκους και τους σκληροπυρηνικούς, ο Χριστιανισμός δεν είναι θρησκεία, είναι Εκκλησία και θεολογία αγάπης».
Παναγία μου, τι χαστούκι ήταν αυτό;
Μερικοί καταφέραμε και ελαφροπατήσαμε ανάμεσα στα σιδερόφρακτα κουτάκια του μυαλού μας και πλησιάσαμε τη ζωή. Με προσοχή μήπως και πληγωθούμε από τα καρφιά. Αδύνατον. Όλο και κάτι τσιμπιές εισπράξαμε. Φτάσαμε όμως στα σύνορα της ζωής. Κρυφοκοιτάξαμε μέσα. Φωτεινά ήταν, χαρούμενα και όμορφα. Και κάπου εκεί μέσα διακρίναμε και το Χριστό. Να χαίρεται και να αγαπάει. Ξαφνικά ακούστηκε πίσω μας ένας θόρυβος. Γυρίσαμε και είδαμε τη θρησκεία να βροντάει και να σκοτεινιάζει. Δυνατή και βλοσυρή.


Από εκεί και πέρα τα ίχνη μας χαθήκανε. Άλλοι μπήκαν στη ζωή ακούγοντας την καρδιά τους, άλλοι επέστρεψαν στη θρησκεία υπακούοντας στη λογική τους. Και κάποιοι άλλοι ακόμη πηγαίνουν τη διαδρομή. Συνήθως τη μέρα είναι σώφρονες και ιματισμένοι στη θρησκεία και το βραδάκι σέρνονται κουρελιασμένοι μέχρι τη ζωή. Σε απόσταση ασφαλείας όμως…