Όχι διαζύγια, όχι πορνεία αλλά σεβασμό στον Θεό

Η σταδιακή απομάκρυνση του σύγχρονου ανθρώπου από το Θεό της Ορθοδοξίας, το Θεό της ανιδιοτελούς και μη περιγραφόμενης με λόγια απέραντης αγάπης έχει προκαλέσει πολλά δεινά. Οι επιπτώσεις αυτής της τραγικής για την όλη πορεία της ανθρωπότητας διαπίστωσης φάνηκαν κυρίως στις παντός τύπου ανθρώπινες σχέσεις.

Κλυδωνίστηκαν, δοκιμάστηκαν και δοκιμάζονται περισσότερο από κάθε άλλη φορά οι συζυγικές σχέσεις, οι σχέσεις γονέων και παιδιών, δασκάλων και μαθητών κ.ο.κ.

Είναι αλήθεια ότι οι παντός τύπου απολαύσεις έκαναν τους ανθρώπους εγωιστές, περήφανους και σκληρόκαρδους. Άμεσο αποτέλεσμα ήταν μεταξύ των άλλων η πατροπαράδοτη ευλογημένη από τον Παντοκράτορα οικογένεια να υποστεί τεράστια πλήγματα. Η ροπή στην σαρκική απόλαυση, όπως λ.χ. στην πορνεία παραμέρισε το άγγιγμα των ψυχών του αντρόγυνου με το τριαδικό θείο μεγαλείο. Η αγάπη νοθεύτηκε, αλλοιώθηκε από το πάθος των εφήμερων απολαύσεων, παρερμηνεύθηκε και ενοχοποιήθηκε. Γιατί αγάπη χωρίς προσανατολισμό στον τριαδικό κρίκο της σωτηρίας, τον Ιησού Χριστό μας, ότι και να υποστηρίζουν κάποιοι, δεν υφίσταται.

Ως φυσικό λοιπόν επακόλουθο της απαράδεκτης αυτής καταστάσεως ήρθαν τα διαζύγια, που ταυτίζονται για τον ουρανό με τη σήψη και τη δυσωδία. Γιατί η διάλυση της οικογένειας προκαλεί χειρότερη δυσωδία, απ’ αυτή που αναδύεται από τα ψοφίμια. Η διάλυση της οικογένειας είναι αφετηρία πολλαπλών μυρίων προβλημάτων που ακολουθούν εσαεί στην εδώ ζωή τους δυό συζύγους αλλά και τους καρπούς αυτών, όταν υπάρχουν, δηλαδή τα παιδιά. Ιδιαίτερα τα παιδιά διαλυμένων οικογενειών ζουν έναν διαρκή εφιάλτη. Γίνονται νευρικά, ανασφαλή και ασύδοτα. Ρέπουν πιο εύκολα προς τη βία και την εγκληματικότητα σε σχέση με παιδιά που ζουν οικογενειακά. Είναι ψυχικά πληγωμένα και ψάχνουν να βρουν διέξοδο με το να κάνουν τους γονείς να πονέσουν, όπως αυτά πόνεσαν από το χωρισμό τους.

Τα διαζύγια σήμερα είναι γνωστό πως αποτελούν μία φοβερή επιδημία, αληθινή λαίλαπα, πραγματικό λιμό. Μοιάζουν σαν μία άσβεστη τρομερή πυρκαγιά που κατακαίει τα σωθικά του πιο ωραίου και τέλειου δάσους που δημιούργησε ο Τριαδικός Θεός στη γη. Το δάσος με τους πιο γλυκούς καρπούς. Γλυκούς γιατί ποτίζονται, μπολιάζονται και αναπτύσσονται με τη θεία ενότητα, της μικρής κοινωνίας αγάπης, της οικογένειας. Γιατί το κάθε ανδρόγυνο για τον Θεό αποτελεί ένα όμορφο δέντρο του δάσους, το οποίο υψώνει τα κλαδιά του με κατεύθυνση τον ουρανό. Και ως γλυκούς καρποί της ενότητας του άνδρα και της γυναίκας με την τριαδική αλήθεια νοούνται και εκλαμβάνονται η χριστιανική βιωτή και τα παιδιά.

Γιατί Χριστιανοί μου, ο Θεός έπλασε τη γυναίκα και τον άνδρα για αναπαραγωγή της ανθρωπότητας. Γι’ αυτό και η οικογένεια που θα δημιουργήσουν είναι ευλογημένη από εκεί. Και η ευλογία του Θεού, είναι ταυτόχρονα δώρο και υποχρέωση. Ως δώρο νοείται η αγαπητική ένωση ανδρός και γυναικός. Ένωση που αποτελεί το κλειδί για να ανοίξει ο θησαυρός της θεσπέσιας, μοναδικής και προσδοκόμενης ενότητας με την αγία Τριάδα, τον Πατέρα, τον μονογενή Υιό και το Άγιο Πνεύμα. Ως υποχρέωση δε νοείται η όλη πορεία προς το τριαδικό θησαυρό, η οποία προϋποθέτει σύνεση και σεβασμό εκ μέρους του ζευγαριού, επιβάλλει δε τη θυσία και τις χριστιανικές αρχές που διέπουν την εύρυθμη λειτουργία μίας υγιούς οικογένειας.

Ειδικά στο θυσιαστικό πνεύμα του ζευγαριού κρύβεται η αγιότητα και ότι εξ αυτής συνεπάγεται, δηλαδή οι αρετές της ταπεινοφροσύνης, της υπομονής και καρτερικότητας, της ανιδιοτέλειας, της μετάνοιας, των αληθινών ουράνιων δακρύων, της κατανύξεως. Αρετές που συνθέτουν το εργόχειρο, το κέντημα δηλαδή της ζωής του ζευγαριού και χαρακτηρίζουν τη σχέση του με τον ουρανό. Το πιο όμορφο δε εργόχειρο σ’ όλο τον πλανήτη αποτελούσαν μέχρι σήμερα οι ορθόδοξες ευλογημένες οικογένειες… Κάθε Ορθόδοξη οικογένεια λειτουργούσε ως κατ’ οίκον Εκκλησία του Χριστού μέσα στην οποία τελούνταν τα μυστήρια του Θεού και έμπαιναν οι βάσεις της διαρκούς αναζήτησης του ουρανού μέσα από την έμπρακτη εφαρμογή της διδασκαλίας του Χριστού μας.

Αυτή λοιπόν την όμορφη και ανιδιοτελή οικογενειακή ενότητα επιχείρησε να διασπάσει ο Βελζεβούλ. Εντέχνως λοιπόν δημιούργησε πολλαπλές και πάσης φύσεως ανάγκες για να βγάλει τη μητέρα, τη γυναίκα από την οικογενειακή της εστία. Την έβγαλε σε χώρους εργασίας ξένης, σε χώρους σκληρούς, σε χώρους που επικρατούσε η ιδιοτέλεια και το άκρατο συμφέρον. Την έβγαλε σε ανοικτά και επικίνδυνα στάδια και γήπεδα της ζωής για να την καταστήσει πιο ευάλωτη και να αφαιρέσει σταδιακά το ιερό μυστήριο της μητρότητος, τοποθετώντας σ’ αυτό τη σατανοκρατούμενη λογικοκρατία και την απόλαυση. Έντυσε τη γυναίκα προκλητικά για να λυγνίζεται χωρίς αιδώ και να καθίσταται επίκεντρο της κενοδοξίας, δηλαδή της περηφάνιας που γεννά η παντός τύπου ξετσιπωσιά. Την κατέστησε από δοχείο της χάριτος του Θεού, σε φθηνό και απαίσιο αντικείμενο ηδονής με το οποίο όχι μόνο ταρακούνησε τον άνδρα αλλά προκάλεσε και την αρχή ενός μεγάλου κατήφορου της όλης ανθρωπότητας. Την απομάκρυνε από τα παιδιά της, τη διαπαιδαγώγηση των οποίων ανέλαβαν ανεύθυνα πρόσωπα για να τα σπρώξουν στην ίδια κατηφόρα της ζωής…

Βέβαια ταυτόχρονα ο αντίδικος εργαζόταν συστηματικά και με τη διάβρωση του άνδρα που αντί να έχει στην καρδιά του τον Χριστό απέκτησε τη σκληρότητα του Φαραώ και αποδέχθηκε την εξουσιαστική αλαζονεία του Ηρώδη που τον μετέτρεψε σε αδίστακτο κυνηγό μίας εφήμερης και ανούσιας και καταδικαστέας ηδονής. Σακάτεψαν άνδρες και γυναίκες ότι πιο όμορφο τους χάρισε ο Θεός. Ταυτίστηκαν με τα ζώα και μερικές φορές τα ξεπερνούσαν στην ασέβεια… Η ψυχή έμεινε ατροφική, μαράζωσε μ’ αποτέλεσμα ο άνθρωπος να καταστεί έρμαιο επικίνδυνων ασθενειών ψυχικών και σωματικών…

Έτσι, η αλαζονεία έγινε κυρίαρχη αρχή και αποτελεί τη βασική αιτία των διαζυγίων. Η αλαζονεία οδήγησε άνδρα και γυναίκα στην θεομίσητη πορνεία, που εκλαμβάνεται ως ισοπέδωση και ομοιάζει με «θηλιά κισσού» που πνίγει το θεάρεστο και ευλογημένο δένδρο της οικογένειας.

Ω! άνθρωποι άνδρες και γυναίκες χάσατε την ηθική υπόσταση και προσπαθείτε να περνάτε, όπως λέτε όσο πιο καλά μπορείτε πέφτοντας στους βούρκους της μοιχείας και της πορνείας. Γιατί οι άνδρες πορνεύουν, οι γυναίκες επίσης πορνεύουν. Αρκεί μία ματιά σε πόλεις και χωριά για να διαπιστωθεί η σήψη που αναδύεται από τις διαλυμένες οικογένειες. Σήψη που γίνεται αιτία πολλών δεινών… Τι διαπαιδαγώγηση άραγε θα δώσουν αυτοί στα παιδιά τους, όταν αρχίζουν να μη θέλουν ο ένας τον άλλον; Το χρήμα τους έχει χαλάσει όλους και αρχίζουν να χαλάνε το γάμο. Έχουν ξεχωριστά πορτοφόλια και κρύβουν πολλά μυστικά ο ένας από τον άλλο. Λειτουργούν εντελώς συμφεροντολογικά…

Ω! άνθρωποι σας ερωτώ τι θα δουν τα παιδιά αυτά, όταν η μάνα παντρεύεται άλλον και ο πατέρας άλλη και τα παιδιά που κάνουν είναι υποχρεωμένα να ζουν με πατριό η μητριά; Έτσι τα πράγματα μπερδεύονται.

Η οικογένεια δεν πρέπει να χωρίζει αλλά να μεγαλώσει με αρχές τα παιδιά της. Όχι λοιπόν διαζύγια. Ο Θεός Πατέρας μας είναι πολύ οργισμένος μ’ αυτά που γίνονται στον πλανήτη. Και ο Κύριος Ιησούς Χριστός είναι πολύ αγανακτισμένος. Μας έδωσε με το αίμα Του την αιώνια ζωή και εμείς αντί να Τον ευγνωμονούμε τον καθυβρίζουμε με τις βδελυρές πράξεις μας. Κάθε στιγμή και κυρίως όταν τα πράγματα γίνονται δύσκολα Τον ξεχνάμε. Λησμονούμε πως είναι ο μόνος που μπορεί με την παρουσία Του να κάνει τον εξαερισμό της ρύπανσης που ταλαιπωρεί τη σύγχρονη ελληνική Ορθόδοξη οικογένεια. Αυτός δύναται να εξοντώσεις τα δηλητήρια και να επαναφέρει τη λυτρωτική θυσιαστική γαλήνη και την ουράνια θαλπωρή στην οικογενειακή εστία.

Χριστιανοί μου, να προσεύχεσθε και να μη χαλάτε τα σπίτια σας και τα παιδιά σας μένουν αβοήθητα χωρίς τη μάνα και τον πατέρα. Όχι διαζύγια , όταν υπάρχουν παιδιά. Αντί διαζυγίου, να προτιμάτε την ειλικρινή μετάνοια και την ένθερμη προσευχή. Κρατάτε την οικογένεια με αρχές και σεβασμό στο Θεό που σας τα χάρισε. Μην προσπαθείτε με πορνείες να κάνετε κοινωνία. Όχι στη διάλυση του γάμου, ο Θεός δεν το θέλει αυτό. Ακολουθείτε το παράδειγμα των Αποστόλων και των Αγίων μας και γίνετε φορείς του Αγίου Πνεύματος και ο δρόμος για πάνω θα είναι για εσάς ανοικτός. Ο Κύριος είναι πολύ θυμωμένος που οι νέοι και οι ηλικιωμένοι ρέπουν στην κραιπάλη.

Και περιμένει από την Εκκλησία και την Πολιτεία να ενσκήψουν στο πρόβλημα και να συμβάλουν ουσιαστικά, ώστε η καρδιά κάθε οικογένειας να έχει σαφή προσανατολισμό τον Τριαδικό μας Θεό και να πάλλεται με τις ουράνιες μοναδικές χαρές συμμετέχοντας με την πορεία της στον διαρκή αιώνιο αγγελικό δοξολογικό ύμνο. Περιμένει να απαλύνουν τα βάρη της οικογένειας με την κατήχηση η Εκκλησία και το ανιδιοτελές, συνεχές ενδιαφέρον της για κάθε χριστιανική οικογένεια που μεταφράζεται ως ενεργή και έμπρακτη συμμετοχή στην επίλυση των προβλημάτων. Και η δεύτερη, η Πολιτεία να συμβάλλει με τη λήψη μίας σειράς μέτρων προστασίας της πατροπαράδοτης οικογένειας που δεν θα διευκολύνουν τη διάλυσή της αλλά θα συμβάλουν στην ουσιαστική στήριξή της. Για παράδειγμα θα μπορεί να επιδοτεί τηλεοπτικές σειρές που θα αναδεικνύουν το μεγαλείο που κρύβει η ελληνική οικογένεια και ταυτόχρονα να φορολογεί τις αντίστοιχες προβληματικές σειρές που εμμέσως καλλιεργούν τις τάσεις του διαζυγίου και της διάρρηξης της οικογένειας…

Χριστιανοί μου, η πορεία της ζωής κάθε ανθρώπου εδώ στη γη καθορίζει την είσοδό του στην αιωνιότητα και τη συμμετοχή του στο βασιλικό τριαδικό τραπέζι της ουράνιας πολιτείας. Κοιτάξτε ψηλά οι άνδρες και βάλτε στη ζωή σας τον Χριστό. Και σεις γυναίκες ντυθείτε. Κρατείστε το θησαυρό της αγνότητας ακολουθώντας το παράδειγμα της Παναγίας μας. Κοιτάξτε τα παιδιά σας να τα γαλουχήσετε με τα νάματα της Ορθοδόξου πίστεως και να τα θωρακίσετε με τα παραδείγματα των αγίων της Εκκλησίας μας αν δεν θέλετε να τα βλέπετε να στροβιλίζονται ασκόπως σαν τα φύλλα στον ανεμοστρόβιλο σκορπώντας πόνο αβάστακτο και δυστυχία.

Ένας δούλος Κυρίου