-|- ΤΗ Z' ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ Ιανουαρίου
Ή Σύναξις τού τιμίου, ενδόξου Προφήτου, Προδρόμου, καί Βαπτιστού Ιωάννου.
Ἀπολυτίκιον.
Τής Εορτής. Ἦχος α’.
Ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου σου Κύριε, ἡ τῆς Τριάδος ἐφανερώθη προσκύνησις· τοῦ γάρ Γεννήτορος ἡ φωνή προσεμαρτύρει σοι, ἀγαπητόν σε Υἱόν ὀνομάζουσα· καί τό Πνεῦμα ἐν εἴδει περιστερᾶς, ἐβεβαίου τοῦ λόγου τό ἀσφαλές. Ὁ ἐπιφανείς Χριστέ ὁ Θεός, καί τόν κόσμον φωτίσας δόξα σοι.
Δόξα πατρί.
Ἀπολυτίκιον.
Τού Αγίου. Ἦχος β’.
Μνήμη δικαίου μετ᾽ ἐγκωμίων· σοί δέ ἀρκέσει ἡ μαρτυρία τοῦ Κυρίου Πρόδρομε· ἀνεδείχθης γάρ ὄντως καί Προφητῶν σεβασμιώτερος, ὅτι καί ἐν ῥείθροις βαπτίσαι κατηξιώθης τόν κηρυττόμενον· ὅθεν τῆς ἀληθείας ὑπεραθλήσας, χαίρων εὐηγγελίσω καί τοῖς ἐν ᾅδῃ, Θεόν φανερωθέντα ἐν σαρκί, τόν αἴροντα τήν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου, καί παρέχοντα ἡμῖν τό μέγα ἔλεος.
Καί νύν.
Τής Εορτής. Ἦχος α’.
Ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου σου Κύριε, ἡ τῆς Τριάδος ἐφανερώθη προσκύνησις· τοῦ γάρ Γεννήτορος ἡ φωνή προσεμαρτύρει σοι, ἀγαπητόν σε Υἱόν ὀνομάζουσα· καί τό Πνεῦμα ἐν εἴδει περιστερᾶς, ἐβεβαίου τοῦ λόγου τό ἀσφαλές. Ὁ ἐπιφανείς Χριστέ ὁ Θεός, καί τόν κόσμον φωτίσας δόξα σοι.
Κοντάκιον αυτόμελον.
Ἦχος πλάγιος β’.
Ρωμανού τού Μελωδού.
Τήν σωματικήν σου παρουσίαν δεδοικώς ὁ Ἰορδάνης, φόβῳ ἀπεστρέφετο· τήν προφητικήν δέ λειτουργίαν ἐκπληρῶν ὁ Ἰωάννης, τρόμῳ ὑπεστέλλετο· τῶν Ἀγγέλων αἱ τάξεις ἐξεπλήττοντο, ὁρῶσαί σε ἐν ῥείθροις σαρκί βαπτιζόμενον· καί πάντες οἱ ἐν τῷ σκότει κατηυγάζοντο, ἀνυμνοῦντες σέ τόν φανέντα, καί φωτίσαντα τά πάντα.
Ό Οίκος.
Τώ τυφλωθέντι Αδάμ έν Εδέμ, εφάνη Ήλιος έν Βηθλεέμ, καί ήνοιξεν αυτού τάς κόρας, αποπλύνας υτάς Ιορδάνου τοίς ύδασι* τώ μεμελανωμένω καί συνεσκοτισμένω, φώς ανέτειλεν άσβεστον* ούκ έτι συνεσκοτισμένω, φώς ανέτειλεν άσβεστον* ούκ έτι αυτώ νύξ, αλλά πάντα ημέρα* τό πρός πρωί πρωί, δι' αυτόν εγενήθη* δείλινόν γάρ εκρύβη ώς γέγραπται* εύρεν αυγήν, εγείρουσαν αυτόν* ό πρός εσπέραν πεσών, απηλλάγη τού γνόφου, καί έφθασε πρός Όρθρον, τόν φανέντα καί φωτίσαντα τά πάντα.
Συναξάριον.
Τή Ζ' τού αυτού μηνός, ή Σύναξις τού Αγίου ενδόξου Προφήτου, Προδρόμου καί Βαπτιστού Ιωάννου. Συνέδραμε δέ καί ή τής παντίμου καί αγίας αυτού Χειρός πρός τήν Βασιλεύουσαν μετένεξις.
Στίχ. Ἐμὴ σε γλῶσσα Κήρυξ πῶς ἂν αἰνέσῃ,
Ὃν γλῶσσα Χριστοῦ γηγενῶν μείζω λέγει;
Μνήμη ἐβδομάτη Προδρόμου λάχεν αἰδοίοιο.
Ό Άγιος Νέος Ιερομάρτυς Ρωμανός ό Λακεδαίμων, έκ κώμης Δημινίτζης, έν Βυζαντίω μαρτυρήσας κατά τό (1695) έτος, ξίφει τελειούται.
Μνήμη τού Αγίου Νεομάρτυρος Αθανασίου τού έξ' Ατταλείας μέν όντος, έν Σμύρνη δέ μαρτυρήσατος κατά τό αψ'
(1700) έτος.
Ταίς τού Προδρόμου πρεσβείες ό Θεός ημών, ελέησον, ημάς. Αμήν.
Μεγαλυνάριον
Χειρί σου βαπτίσας, ὦ Βαπτιστά, τὸν διὰ θαλάσσης, ἀγαγόντα τὸν Ἰσραήλ, Προφητῶν ἁπάντων, ὑπέρτερος ἐδείχθης· διὸ ἀνευφημοῦμεν τὴν θείαν χάριν σου.
Ή Σύναξις τού τιμίου, ενδόξου Προφήτου, Προδρόμου, καί Βαπτιστού Ιωάννου.
Ἀπολυτίκιον.
Τής Εορτής. Ἦχος α’.
Ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου σου Κύριε, ἡ τῆς Τριάδος ἐφανερώθη προσκύνησις· τοῦ γάρ Γεννήτορος ἡ φωνή προσεμαρτύρει σοι, ἀγαπητόν σε Υἱόν ὀνομάζουσα· καί τό Πνεῦμα ἐν εἴδει περιστερᾶς, ἐβεβαίου τοῦ λόγου τό ἀσφαλές. Ὁ ἐπιφανείς Χριστέ ὁ Θεός, καί τόν κόσμον φωτίσας δόξα σοι.
Δόξα πατρί.
Ἀπολυτίκιον.
Τού Αγίου. Ἦχος β’.
Μνήμη δικαίου μετ᾽ ἐγκωμίων· σοί δέ ἀρκέσει ἡ μαρτυρία τοῦ Κυρίου Πρόδρομε· ἀνεδείχθης γάρ ὄντως καί Προφητῶν σεβασμιώτερος, ὅτι καί ἐν ῥείθροις βαπτίσαι κατηξιώθης τόν κηρυττόμενον· ὅθεν τῆς ἀληθείας ὑπεραθλήσας, χαίρων εὐηγγελίσω καί τοῖς ἐν ᾅδῃ, Θεόν φανερωθέντα ἐν σαρκί, τόν αἴροντα τήν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου, καί παρέχοντα ἡμῖν τό μέγα ἔλεος.
Καί νύν.
Τής Εορτής. Ἦχος α’.
Ἐν Ἰορδάνῃ βαπτιζομένου σου Κύριε, ἡ τῆς Τριάδος ἐφανερώθη προσκύνησις· τοῦ γάρ Γεννήτορος ἡ φωνή προσεμαρτύρει σοι, ἀγαπητόν σε Υἱόν ὀνομάζουσα· καί τό Πνεῦμα ἐν εἴδει περιστερᾶς, ἐβεβαίου τοῦ λόγου τό ἀσφαλές. Ὁ ἐπιφανείς Χριστέ ὁ Θεός, καί τόν κόσμον φωτίσας δόξα σοι.
Κοντάκιον αυτόμελον.
Ἦχος πλάγιος β’.
Ρωμανού τού Μελωδού.
Τήν σωματικήν σου παρουσίαν δεδοικώς ὁ Ἰορδάνης, φόβῳ ἀπεστρέφετο· τήν προφητικήν δέ λειτουργίαν ἐκπληρῶν ὁ Ἰωάννης, τρόμῳ ὑπεστέλλετο· τῶν Ἀγγέλων αἱ τάξεις ἐξεπλήττοντο, ὁρῶσαί σε ἐν ῥείθροις σαρκί βαπτιζόμενον· καί πάντες οἱ ἐν τῷ σκότει κατηυγάζοντο, ἀνυμνοῦντες σέ τόν φανέντα, καί φωτίσαντα τά πάντα.
Ό Οίκος.
Τώ τυφλωθέντι Αδάμ έν Εδέμ, εφάνη Ήλιος έν Βηθλεέμ, καί ήνοιξεν αυτού τάς κόρας, αποπλύνας υτάς Ιορδάνου τοίς ύδασι* τώ μεμελανωμένω καί συνεσκοτισμένω, φώς ανέτειλεν άσβεστον* ούκ έτι συνεσκοτισμένω, φώς ανέτειλεν άσβεστον* ούκ έτι αυτώ νύξ, αλλά πάντα ημέρα* τό πρός πρωί πρωί, δι' αυτόν εγενήθη* δείλινόν γάρ εκρύβη ώς γέγραπται* εύρεν αυγήν, εγείρουσαν αυτόν* ό πρός εσπέραν πεσών, απηλλάγη τού γνόφου, καί έφθασε πρός Όρθρον, τόν φανέντα καί φωτίσαντα τά πάντα.
Συναξάριον.
Τή Ζ' τού αυτού μηνός, ή Σύναξις τού Αγίου ενδόξου Προφήτου, Προδρόμου καί Βαπτιστού Ιωάννου. Συνέδραμε δέ καί ή τής παντίμου καί αγίας αυτού Χειρός πρός τήν Βασιλεύουσαν μετένεξις.
Στίχ. Ἐμὴ σε γλῶσσα Κήρυξ πῶς ἂν αἰνέσῃ,
Ὃν γλῶσσα Χριστοῦ γηγενῶν μείζω λέγει;
Μνήμη ἐβδομάτη Προδρόμου λάχεν αἰδοίοιο.
Ό Άγιος Νέος Ιερομάρτυς Ρωμανός ό Λακεδαίμων, έκ κώμης Δημινίτζης, έν Βυζαντίω μαρτυρήσας κατά τό (1695) έτος, ξίφει τελειούται.
Μνήμη τού Αγίου Νεομάρτυρος Αθανασίου τού έξ' Ατταλείας μέν όντος, έν Σμύρνη δέ μαρτυρήσατος κατά τό αψ'
(1700) έτος.
Ταίς τού Προδρόμου πρεσβείες ό Θεός ημών, ελέησον, ημάς. Αμήν.
Μεγαλυνάριον
Χειρί σου βαπτίσας, ὦ Βαπτιστά, τὸν διὰ θαλάσσης, ἀγαγόντα τὸν Ἰσραήλ, Προφητῶν ἁπάντων, ὑπέρτερος ἐδείχθης· διὸ ἀνευφημοῦμεν τὴν θείαν χάριν σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου