«Κάνε την καρδιά σου μοναστήρι…»

«Κάνε την καρδιά σου μοναστήρι…»
« … θυμήσου, θυμήσου αγαπημένο μου παιδί όλα τα συμβάντα της ζωής μας είναι μέρος της παντελώς άγνωστης οικονομίας του Θεού. Τώρα δεν καταλαβαίνουμε τη σημασία τους, αλλά πιο αργά θα τα καταλάβουμε. Τώρα αισθανόμαστε ότι είμαστε αδικημένοι και λοιδορούμενοι. Αργότερα θα καταλάβουμε ότι από τα πάντα θα μπορούσαμε να έχουμε ένα τεράστιο όφελος: τον ταπεινό λογισμό.
Εσύ τώρα να προσπαθήσεις να πλησιάσεις το Θεό όσο πιο πολύ μπορείς με την προσευχή και την άσκηση. Τήρησε τον κανόνα που σου έχει δώσει ο πνευματικός σου και προσπάθησε να αισθανθείς τον Θεό. Κάνε οτιδήποτε για να Τον ζήσεις, να Τον βάλεις στην καρδιά σου. Να μαλακώσει η καρδούλα σου, παιδί μου, από το άγγιγμα της Χάρης, κάθε στιγμή όταν σκέφτεσαι πόσο πολύ σε αγαπάει ο Θεός και πόσο σε προστάτεψε από τον ψυχικό θάνατο, προστατεύοντάς σε από τις βρομιές που φέρνουν οι δαίμονες στο μυαλό των ανθρώπων…
Ο γλυκύτατος Ιησούς να είναι πάντα στις σκέψεις σου, να είναι ένα λιμάνι στο οποίο θα επανέρχεσαι ξανά και ξανά … Επίσης μη διστάσεις να καλείς την Παναγία σε βοήθεια όποτε έχεις ανάγκη και όχι μόνο.
Να συνεχίσεις τον δρόμο σου με θάρρος, με πολύ θάρρος. Χάρισε την καρδιά σου στον Κύριο και Εκείνος θα της δώσει όλες τις βιταμίνες και όλη την ενέργεια που χρειάζεται για να μην καταρρεύσει. Τίποτε να μην σου φαίνεται δύσκολο. Κάποιος Άλλος αδερφέ κυβερνάει το σύμπαν και όχι οι μεγάλοι του κόσμου τούτου…
Θάρρος, θάρρος, το βλέμμα ψηλά και θα δεις τον Κύριο, όταν θα κλάψεις, όταν θα ψάξεις με λαχτάρα, όταν θα ματώσεις, ίσως θα Τον δεις πως σου απλώνει το στέφανο με το Αγαπητικό και Παρηγορητικό χέρι Του.
Μη θλίβεσαι, μη λυπάσαι πιο πολύ από όσο πρέπει, γιατί έτσι δίνεις δικαιώματα στο πονηρό να σε χτυπάει με δύναμη… Κάνε την καρδιά σου μοναστήρι. Χτύπα εκεί το σήμαντρο, κάλεσε εκεί για αγρυπνία, θυμίασε και ψιθύρισε ακατάπαυστα προσευχές. Ο Θεός είναι δίπλα σου … »

ΑΧ ΑΥΤΗ Η ΨΥΧΗ ΜΑΣ
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΨΥΧΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΜΑΣ.
ΜΕ ΑΠΛΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΟΗΤΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ,
ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΜΙΑ ΙΔΕΑ ΤΟΥ ΠΟΣΟ ΑΞΙΖΕΙ Η ΨΥΧΗ ΜΑΣ.
ΝΑΙ, Η ΨΥΧΗ ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙ ΟΣΟ ΤΙΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ.
Ο επουράνιος Πατέρας μας έδωσε ένα ...πρόσωπο και μια ψυχή.
Κάθε φορά που βλέπουμε ένα αγαπημένο μας πρόσωπο,
κάθε φορά που βλέπουμε ένα όμορφο τοπίο,
όταν ακούμε κάτι ευχάριστο, το πρόσωπό μας χαμογελά.
Έχουμε όμως και μια ψυχή, που αξίζει περισσότερο από το πρόσωπό μας.
Ξέρετε πότε χαμογελά η ψυχή μας;
Κάθε φορά που βοηθάμε το συνάνθρωπό μας, η ψυχή μας χαμογελά!
Κάθε φορά που δίνουμε την ελεημοσύνη μας στον φτωχό, η ψυχή μας χαμογελά!
Κάθε φορά που πηγαίνουμε στην Κυριακάτικη λειτουργία της Εκκλησίας μας, και πάλι χαμογελά!
Κάθε φορά που εξομολογούμαστε, η ψυχή μας όχι απλώς χαμογελά,
αλλά «πετάει»!
Κάθε φορά που σκεφτόμαστε με αγάπη τον Κύριο Ιησού Χριστό και ανοίγουμε τα μάτια της ψυχής μας σε Αυτόν, η ψυχή μας χαμογελά!
Κάθε φορά που λέμε «συγνώμη» σε κάποιον πού αδικήσαμε, κατακρίναμε, πληγώσαμε, η ψυχή μας χαμογελά!
Κάθε φορά που κάνουμε με ευλάβεια τον σταυρό μας,
όταν περνάμε από μία Εκκλησία, η ψυχή μας χαμογελά!
Αυτά τα χαμόγελα θα προσφέρουμε στον Κύριο Ιησού Χριστό, όταν τον συναντήσουμε στον ουρανό.

ΣΥΓΧΩΡΕΣΕ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΓΧΩΡΕΘΕΙΣ...

Ξέχασε, λοιπόν, τις ξένες αμαρτίες, για να ξεχάσει και ο Κύριος τις δικές σου.
Γιατί αν πεις: «τιμώρησε τον εχθρό μου», έκλεισες το στόμα σου.
Έχασε πιά η γλώσσα σου το δικαίωμα να μιλάει στο Θεό.
Πρώτα πρώτα επειδή εξ αρχής Τον παρόργισες κι ύστερα επειδή ζητάς πράγματα που είναι αντίθετα στον ίδιο το χαρακτήρα της προσευχής.
Αφού, δηλαδή, προσέρχεσαι για να ζητήσεις συγχώρηση αμαρτημάτων, πως μιλάς για τιμωρία;
Το αντίθετο έπρεπε να κάνεις, να παρακαλάς για τους άλλους, ώστε στη συνέχεια να παρακαλέσεις με παρρησία και για τον εαυτό σου.
Αν προσευχηθείς για τους συνανθρώπους σου, τα πέτυχες όλα, έστω κι αν δεν πεις το παραμικρό για τις δικές σου αμαρτίες.
Δεν υπάρχει τίποτα πιο ζοφερό, από μια ψυχή που μνησικακεί και μισεί.
Δεν υπάρχει τίποτα πιο ακάθαρτο από μια γλώσσα που κακολογεί και καταριέται.
Άνθρωπος είσαι, μη γίνεσαι θηρίο.
Το στόμα σού δόθηκε όχι για να δαγκώνεις, αλλά για να παρηγορείς με τα λόγια σου.
Ο Θεός σε πρόσταξε να συγχωρείς, κι εσύ Τον παρακαλάς να καταργήσει τη δική Του εντολή;
Δεν συλλογίζεσαι ότι, από το άλλο μέρος λυπάται ο Θεός, ο Πλάστης σου, ο Ευεργέτης σου, ο Σωτήρας σου;
«Μα αδικήθηκα», λες, «και είμαι πικραμένος».
Τότε, λοιπόν, προσευχήσου εναντίον του διαβόλου που μας αδικεί περισσότερο από κάθε άλλον.
Γιατί αυτός δημιουργεί και τους εχθρούς και τις έχθρες, αυτός είναι ο μεγάλος και μοναδικός εχθρός σου, με τον οποίον δεν είναι δυνατό να συμφιλιωθείς ποτέ.
Ο συνάνθρωπος, απεναντίας, όσα κι αν σού κάνει, είναι αδελφός σου.
Γι’ αυτό οφείλεις να προσεύχεσαι για το καλό του, για την ευτυχία του, για τη μετάνοια και την σωτηρία του...

Ένας πιστός πήγε σ' ένα γέροντα ασκητή και τον ρώτησε:
- "Γέροντα, πώς θα γνωρίσω το χέρι που θέλει να με βοηθήσει, για να το εμπιστευτώ;"
- "Είναι πληγωμένο, παιδί μου.
Ψηλάφισέ το και νοιώσε το τραύμα από το καρφί. 
Ύστερα μπορείς να το εμπιστευτείς..."

Κύριε, μάθε με να προσεύχομαι
Κύριε, δεν ξέρω τι να ζητιανέψω από Εσένα.
Μόνον Εσύ γνωρίζεις τι μου χρειάζεται.
Συ με αγαπάς περισσότερο από όσο εγώ ξέρω να αγαπώ τον εαυτό μου.
Κύριέ μου, δώσε στο δούλο Σου εκείνο που ούτε να ζητήσω δεν μπορώ.
Δεν τολμώ να σού ζητιανέψω ούτε απαλλαγή από πάθη, ούτε αρετές, ούτε απόλαυση χάριτος, παρά μόνο στέκομαι μπροστά Σου με την καρδιά μου ανοιχτή απέναντί Σου.
Συ βλέπεις τις ανάγκες που εγώ δε βλέπω, κοίταξέ με και πράξε κατά το έλεός Σου.
Χτύπησε και θεράπευσε, ρίξε με και ανύψωσέ με.
Πάλλομαι και σιωπώ μπροστά στην άγια θέλησή Σου και μπροστά στις κρίσεις Σου για μένα. Προσφέρω τον εαυτό μου ως θυσία προς Εσένα.
Δεν υπάρχει μέσα μου άλλη επιθυμία παρά μόνο να εκπληρώσω το θέλημά Σου.
Μάθε με να προσεύχομαι.
Έλα Εσύ ο Ίδιος μέσα μου να προσεύχεσαι.
Αμήν...

ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
«”Ακουσε, παιδί μου, να σου ειπώ.
Ή τελεία αγάπη είναι να πούλησης όλα σου τά πράματα,
νά τά δώσης ελεημοσύνη καί νά πηγαίνης καί εσύ νά εύρης κανένα αύθεντη
νά πουληθής σκλάβος. Καί όσα πάρης, νά τά δώσης όλα.
Νά μη κράτησης ένα άσπρο. Ή μπορείς να το κάμης αυτό να γένης τέλειος;
Βαρύ σου φαίνεται…
Δέν ημπορείς να το κάμης αυτό; Κάμε άλλο:
Μη πουληθής εσύ σκλάβος. Μόνο πούλησε τα πράματά σου.
Δώσε τα όλα ελεημοσύνη. Το κάμνεις; Ακόμη βαρύ σού φαίνεται και αυτό.
Ας έλθωμε παρακάτω. Δεν ημπορείς να δώσης όλα σου τα πράγματα.
Δώσε τα μισά. Δώσε από τα τρία ένα. Δώσε από τα πέντε ένα.
Ακόμη βαρύ σου φαίνεται.
Κάμε άλλο. Δώσε από τα δέκα ένα. Τό κάμνεις; Ακόμη βαρύ σου φαίνεται.
Κάμε άλλο. Μη κάμης ελεημοσύνη. Μη πουληθής σκλάβος. Άς έλθωμε παρακάτω: Μη πάρης τό ψωμί του άδελφού σου, μη πάρης τό έξωφόρι του.
Μη τόν κατατρέχεις. ΜΗ ΤΟΝ ΤΡΩΣ ΜΕ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΣΟΥ.
Μήτε καί αυτό τό κάμνεις;
“Ας έλθωμε παρακάτου. Κάμε άλλο:
Τόν εύρήκες τόν αδελφό σου μέσα είς την λάσπην καί δέν θέλεις νά τόν έβγάλης. Καλά. Δέν θέλεις νά του κάμης καλό. Μη του κάμης κακό. ‘Αφησέ τονε.
Πώς θέλομεν νά σωθούμεν, αδελφοί μου, τo ένα μας φαίνεται βαρύ, το άλλο βαρύ. Που να πάμε παρακάτου. Δέν έχομε νά κατεβούμεν. Ό Θεός είναι εύσπλαγχνος. Ναι. Μά είναι καί δίκαιος. Έχει καί ράβδον σιδηράν.
Λοιπόν άν θέλωμεν νά σωθούμεν 
πρέπει νά έχωμεν την άγάπην εις τόν Θεόν καί είς τους αδελφούς μας».

"-Όταν δεν δικαιολογώ τους άλλους για μια πράξη τους,
αυτό σημαίνει ότι έχω σκληρή καρδιά;
-Δεν δικαιολογέις τους άλλους και δικαιολογείς τον εαυτό σου;
Τότε μεθαύριο κι εσένα ο Χριστός δεν θα σε δικαιολογήσει.
Μπορεί σε μια στιγμή η καρδιά του ανθρώπου να γίνει σκληρή σαν τη πέτρα, αν δεν προσέξει, και σε μια στιγμή να γίνει τρυφερή.
Να αποκτήσεις μητρική καρδιά.
Είδες, η μάνα όλα τα συγχωρεί και καμιά φορά κάνει πως δεν βλέπει μερικές αταξίες. Να κάνεις υπομονή και να δικαιολογείς,
να ανέχεσαι τους άλλους, για να σε ανέχεται και σένα ο Χριστός."