Ένας μεγάλος κίνδυνος τής εποχής μας και η κίνηση αυτών πού έρχονται στήν Ορθοδοξία είναι αυτό πού κάποιος μπορεί νά αποκαλέσει, σέ πολύ απλή γλώσσα, φαινόμενο <<πνευματικών μπαμπουϊνων>>, δήλ., ανθρώπων πού είναι φαινομενικά Ορθόδοξοι καί υπερηφανεύονται ακόμη ότι είναι πολύ σωστοί στήν Ορθοδοξία τους, αλλά βαθιά μέσα τους δέν έχουν αλάξει πραγματικά, δέν καλλιεργούνται στήν Ορθοδοξία και παραμένουν κομμάτι τού σύγχρονου κόσμου, τό οποίο έχει βάλει ρίζες στόν αντί-χριστιανισμό. Επειδή δέν καλλιεργούνται, δέν βλέπουν τή σύγκρουση μεταξύ τής αλιθινής Ορθοδοξίας και του κόσμου πού δέν έχουν αφήσει πίσω τους. Σε αντιδιαστολή μέ αυτό, μιά μεταστροφή στήν αληθινή Ορθοδοξία πρέπει να είναι ολοκληρωτική, πρέπει νά έχει επιπτώσεις σε όλα: στόν τρόπο που κάποιος κοιτάζει τα πράγματα και πού αξιολογεί καθετί στήν ζωή του. Αλλιώς, η Ορθοδοξία γίνεται άλλη μία αίρεση, η οποία διαφοροποιείται μόνον εξωτερικά από άλλες αιρέσεις όπως ο Μορμονισμός. Εάν κάποιος κοιτάξει σε όλες τίς αιρέσεις, είναι όλες στό ίδιο επίπεδο, είναι όλες σάν μία μόνο διάσταση, που δέν έχουν τίποτα πιό βαθύ και διαφέρουν μόνο κατά τό δόγμα. Εάν η Ορθοδοξία είναι μία από αυτές, τότε δέν είναι η αλήθεια, αλλά απλώς μία αίρεση μέσα στίς πολλές. Αλλά ή Ορθοδοξία είναι κυρίως ή Αλήθεια, η οποία θά έπρεπε να αλλάξει ολοσχερώς τη ζωή κάποιου. Γι' αυτό, προκειμένου νά έχουμε αυτή τήν ολική Ορθόδοξη άποψη γιά τόν κόσμο, πρέπει συνεχώς νά μορφωνόμαστε, να πηγαίνουμε βαθύτερα καί ευρύτερα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου