-|- ΤΗ Β' ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ Ιανουαρίου, Προεόρτια τών Φώτων* καί Μνήμη τού έν Αγίοις Πατρός ημών Σιλβέστρου, Πάπα Ρώμης.
Απολυτίκιον.
Ήχος δ'.
Κατεπλάγη Ιωσήφ.
Ετοιμάζου Ζαβουλών, καί ευτρεπίζου Νεφθελείμ. Ιορδάνη ποταμέ, στήθι υπόδεξαι σκιρτών, τού βαπτισθήναι ερχόμενον τόν Δεσπότην. Αγάλου ό Αδάμ σύν τή Προμήτορι* μή κρύπτετε εαυτούς, ώς έν Παραδείσω τό πρίν* καί γάρ γυμνούς ιδών υμάς επέφανεν, ίνα ενδύση τήν πρώτην στολήν. Χριστός εφάνη, τήν πάσαν κτίσιν, θέλων ανακαινίσαι (έκ γ').
Κοντάκιον
Ἦχος δ'. Επεφάνεις σήμερονν.
Έν τοίς ρείθροις σήμερον τού Ιορδάνου, γεγονός ό Κύριος, τώ Ιωάννη εκβοά* Μή δειλιάσης βαπτίσαι με* σώσε γάρ ήκω, Αδάμ τόν πρωτόπλαστον.
Ὁ Οἶκος.
Ούκ απαιτώ σε, Βαπτιστά, τούς όρους υπερβήναι* ού λέγω σοί* Είπέ μοι, ά λέγεις τοίς ανόμοις, καί παραινείς αμαρτωλοίς* μόνον βάπτισόν με σιωπών, καί προσδοκών τά από τού Βαπτίσματος* έξεις γάρ διά τούτο αξίωμα, όπερ ούχ υπήρξε τοίς Αγγέλοις* κα;ί γάρ πάντων τών Προφητών μείζονά σε ποιήσω* εκείνων μέν ουδείς σαφώς με κατείδεν, άλλ' έν τύποις καί έν σκιαίς καί ενυπνίοις* σύ δέ επί σού ιστάμενον κατά γνώμην* σώσαι γάρ ήκω Αδάμ τόν πρωτόπλαστον.
Ἕτερον Κοντάκιον τού Αγίου
Ἦχος δ'. Τὰ ἄνω ζητῶν.
Σοφίας Θεοῦ, ἐμπλήσας τὸ στόμα σου, Τριάδος ἡμῖν, τὴν γνῶσιν ἐτράνωσας, καὶ τὴν ἀθεότητα τῶν τυράννων, κατέβαλες Σίλβεστρε, τῇ σφεδόνι τῶν λόγων σου· διὸ ὑπὲρ ἡμῶν δυσώπει τὸν Κύριον.
Ὁ Οἶκος.
Τοῦ Κορυφαίου τῶν Ἀποστόλων τὴν καθέδραν πλουτήσας, τοῦ Θεοῦ Λειτουργὸς ἐδείχθης θαυμασιώτατος, ὡραΐζων, στηρίζων, καὶ μεγαλύνων δόγμασι θείοις τὴν Ἐκκλησίαν, ὡς ἀστὴρ δὲ φωτοβόλος, φωτίζων φωτὶ ἀρετῶν, Τριάδα σέβειν διδάσκεις, ὡς ἀμέριστον μίαν Θεότητα· καὶ τάς αἱρέσεις τῶν δυσμενῶν ἀπεδίωξας, Σίλβεστρε πάνσοφε· διὸ ὑπὲρ ἡμῶν δυσώπει τὸν Κύριον.
Συναξάριον.
Τή Β' τού αυτού μηνός, μνήμη τού έν Αγίοις Πατρός ημών Σιλβέστρου Πάπα Ρώμης.
Στίχ. Ζωοῖ νεκρὸν βοῦν, αἰσχύνων Ζαμβρὴν Μάγον,
Ὁ καὶ νεκρὸς ζῶν, Σίλβεστρος Ῥώμης Πάπας.
Θυμὸν ἀποπνείει Σίλβεστρος δευτέρῃ ἠοῖ.
Τή αυτή ημέρα, μνήμη τού Αγίου Ιεομάρτυρος Θεαγένους.
Στίχ. Θεάγενες, βλήθητι τοῦ πόντου μέσον,
ᾯ κἂν βυθισθῇς, ἒνδον ἐκνήξῃ πόλου.
Τή αυτή ημέρα, οί Άγιοι Θεόπεμπτος καί Θεοδότη, ή μήτηρ τών Αγίων Αναργύρων, έν ειρήνη τελειούνται.
Στίχ. Τὸν Θεόπεμπτον σαρκικῆς λῦσαι πέδης,
Ἦλθον, Θεοῦ πέμψαντος, ἔμπυροι Νόες.
Στίχ. Νόσῳ παρῆλθε τὸν βίον Θεοδότη,
Νόσων λυτῆρας ἡ τεκοῦσα τῷ βίῳ.
Τή αυτή ημέρα, ό Όσιος Μάρκος ό κωφός, έν ειρήνη τελειούται.
Στίχ. Ὁ Μᾶρκος οὐκ ἤκουσε γηΐνων λόγων,
Καὶ πρὶν λιπεῖν γῆν, ὦτα γῆθεν ἐξάγων.
Τή αυτή ημέρα, τού Αγίου Μάρτυρος Βασιλείου τού έξ' Αγκύρας.
Στίχ. Βρύχημα, χάσμα, δῆγμα θηρῶν ἀγρίων.
Βασιλείου τὸ πρᾶον οὐ κατεπτόει.
Τή αυτή ημέρα, ό Άγιος Σέργιος ξίφει τελειούται.
Στίχ. Οὐχ οἷον εἰπεῖν, οὐδὲ γνῶσιν φέρειν,
Ὅση χαρὰ Σέργιος ἐτμήθη κάραν.
Τή αυτή ημέρα, ό Άγιος Θεόπιστος, λιθοβοληθείς, τελειούται.
Στίχ. Κτείνει σε Θεόπιστε πιστὲ τοῖς λίθοις,
Ἡ τῶν ἀπίστων πληθὺς ἐκ δυσβουλίας.
Τή αυτή ημέρα, μνήμη τού Όσίου Πατρός ημών Κοσμά, Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τού Θαυματουργού, τού έν τή σεβασμία Μονή τής Χώρας.
Στίχ. Διπλήν έχων άνωθεν Κοσμά την χάριν,
Κόσμος μέγας πέφηνας υψηλού θρόνου.
Μνήμη τού Αγίου Νεομάρτυρος Γεωργίου, ή Ζώρζη τού Γκιουρτζή, έν Μυτιλήνη δι' αγχόνης τελειωθέντος έν έτει αψο' (1770).
Στίχ. Σην χείρα καλώς αγχόνης Μάρτυς ω Ζώρζη θλίβε,
Θλίψεις γαρ ούτω δυσμενή θλίψαντά σε.
Ταίς αυτών αγίαις πρεσβείες ό Θεός ελέησον ημάς. Αμήν.
Μεγαλυνάριον
Τῆς ἱεραρχίας σου τὴν στολήν, τρόποις ἐναρέτοις, καὶ θαυμάτων τῇ δωρεᾷ, εὐκλεῶς ποικίλας, πεποικιλμένος ἔβης, Σίλβεστρε Ἱεράρχα, πρὸς τὰ οὐράνια.
Απολυτίκιον.
Ήχος δ'.
Κατεπλάγη Ιωσήφ.
Ετοιμάζου Ζαβουλών, καί ευτρεπίζου Νεφθελείμ. Ιορδάνη ποταμέ, στήθι υπόδεξαι σκιρτών, τού βαπτισθήναι ερχόμενον τόν Δεσπότην. Αγάλου ό Αδάμ σύν τή Προμήτορι* μή κρύπτετε εαυτούς, ώς έν Παραδείσω τό πρίν* καί γάρ γυμνούς ιδών υμάς επέφανεν, ίνα ενδύση τήν πρώτην στολήν. Χριστός εφάνη, τήν πάσαν κτίσιν, θέλων ανακαινίσαι (έκ γ').
Κοντάκιον
Ἦχος δ'. Επεφάνεις σήμερονν.
Έν τοίς ρείθροις σήμερον τού Ιορδάνου, γεγονός ό Κύριος, τώ Ιωάννη εκβοά* Μή δειλιάσης βαπτίσαι με* σώσε γάρ ήκω, Αδάμ τόν πρωτόπλαστον.
Ὁ Οἶκος.
Ούκ απαιτώ σε, Βαπτιστά, τούς όρους υπερβήναι* ού λέγω σοί* Είπέ μοι, ά λέγεις τοίς ανόμοις, καί παραινείς αμαρτωλοίς* μόνον βάπτισόν με σιωπών, καί προσδοκών τά από τού Βαπτίσματος* έξεις γάρ διά τούτο αξίωμα, όπερ ούχ υπήρξε τοίς Αγγέλοις* κα;ί γάρ πάντων τών Προφητών μείζονά σε ποιήσω* εκείνων μέν ουδείς σαφώς με κατείδεν, άλλ' έν τύποις καί έν σκιαίς καί ενυπνίοις* σύ δέ επί σού ιστάμενον κατά γνώμην* σώσαι γάρ ήκω Αδάμ τόν πρωτόπλαστον.
Ἕτερον Κοντάκιον τού Αγίου
Ἦχος δ'. Τὰ ἄνω ζητῶν.
Σοφίας Θεοῦ, ἐμπλήσας τὸ στόμα σου, Τριάδος ἡμῖν, τὴν γνῶσιν ἐτράνωσας, καὶ τὴν ἀθεότητα τῶν τυράννων, κατέβαλες Σίλβεστρε, τῇ σφεδόνι τῶν λόγων σου· διὸ ὑπὲρ ἡμῶν δυσώπει τὸν Κύριον.
Ὁ Οἶκος.
Τοῦ Κορυφαίου τῶν Ἀποστόλων τὴν καθέδραν πλουτήσας, τοῦ Θεοῦ Λειτουργὸς ἐδείχθης θαυμασιώτατος, ὡραΐζων, στηρίζων, καὶ μεγαλύνων δόγμασι θείοις τὴν Ἐκκλησίαν, ὡς ἀστὴρ δὲ φωτοβόλος, φωτίζων φωτὶ ἀρετῶν, Τριάδα σέβειν διδάσκεις, ὡς ἀμέριστον μίαν Θεότητα· καὶ τάς αἱρέσεις τῶν δυσμενῶν ἀπεδίωξας, Σίλβεστρε πάνσοφε· διὸ ὑπὲρ ἡμῶν δυσώπει τὸν Κύριον.
Συναξάριον.
Τή Β' τού αυτού μηνός, μνήμη τού έν Αγίοις Πατρός ημών Σιλβέστρου Πάπα Ρώμης.
Στίχ. Ζωοῖ νεκρὸν βοῦν, αἰσχύνων Ζαμβρὴν Μάγον,
Ὁ καὶ νεκρὸς ζῶν, Σίλβεστρος Ῥώμης Πάπας.
Θυμὸν ἀποπνείει Σίλβεστρος δευτέρῃ ἠοῖ.
Τή αυτή ημέρα, μνήμη τού Αγίου Ιεομάρτυρος Θεαγένους.
Στίχ. Θεάγενες, βλήθητι τοῦ πόντου μέσον,
ᾯ κἂν βυθισθῇς, ἒνδον ἐκνήξῃ πόλου.
Τή αυτή ημέρα, οί Άγιοι Θεόπεμπτος καί Θεοδότη, ή μήτηρ τών Αγίων Αναργύρων, έν ειρήνη τελειούνται.
Στίχ. Τὸν Θεόπεμπτον σαρκικῆς λῦσαι πέδης,
Ἦλθον, Θεοῦ πέμψαντος, ἔμπυροι Νόες.
Στίχ. Νόσῳ παρῆλθε τὸν βίον Θεοδότη,
Νόσων λυτῆρας ἡ τεκοῦσα τῷ βίῳ.
Τή αυτή ημέρα, ό Όσιος Μάρκος ό κωφός, έν ειρήνη τελειούται.
Στίχ. Ὁ Μᾶρκος οὐκ ἤκουσε γηΐνων λόγων,
Καὶ πρὶν λιπεῖν γῆν, ὦτα γῆθεν ἐξάγων.
Τή αυτή ημέρα, τού Αγίου Μάρτυρος Βασιλείου τού έξ' Αγκύρας.
Στίχ. Βρύχημα, χάσμα, δῆγμα θηρῶν ἀγρίων.
Βασιλείου τὸ πρᾶον οὐ κατεπτόει.
Τή αυτή ημέρα, ό Άγιος Σέργιος ξίφει τελειούται.
Στίχ. Οὐχ οἷον εἰπεῖν, οὐδὲ γνῶσιν φέρειν,
Ὅση χαρὰ Σέργιος ἐτμήθη κάραν.
Τή αυτή ημέρα, ό Άγιος Θεόπιστος, λιθοβοληθείς, τελειούται.
Στίχ. Κτείνει σε Θεόπιστε πιστὲ τοῖς λίθοις,
Ἡ τῶν ἀπίστων πληθὺς ἐκ δυσβουλίας.
Τή αυτή ημέρα, μνήμη τού Όσίου Πατρός ημών Κοσμά, Αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως τού Θαυματουργού, τού έν τή σεβασμία Μονή τής Χώρας.
Στίχ. Διπλήν έχων άνωθεν Κοσμά την χάριν,
Κόσμος μέγας πέφηνας υψηλού θρόνου.
Μνήμη τού Αγίου Νεομάρτυρος Γεωργίου, ή Ζώρζη τού Γκιουρτζή, έν Μυτιλήνη δι' αγχόνης τελειωθέντος έν έτει αψο' (1770).
Στίχ. Σην χείρα καλώς αγχόνης Μάρτυς ω Ζώρζη θλίβε,
Θλίψεις γαρ ούτω δυσμενή θλίψαντά σε.
Ταίς αυτών αγίαις πρεσβείες ό Θεός ελέησον ημάς. Αμήν.
Μεγαλυνάριον
Τῆς ἱεραρχίας σου τὴν στολήν, τρόποις ἐναρέτοις, καὶ θαυμάτων τῇ δωρεᾷ, εὐκλεῶς ποικίλας, πεποικιλμένος ἔβης, Σίλβεστρε Ἱεράρχα, πρὸς τὰ οὐράνια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου