Η Σιωπή.

Ἡ σιωπή πού ἀσκεῖται μ’ ἐπίγνωση καί διάκριση, εἶναι:

• μητέρα τῆς προσευχῆς,
• ἀνάκληση ἀπό τήν αἰχμαλωσία τῶν παθῶν,
• ἐπιστάτης τῶν λογισμῶν,
• σκοπός πού παρατηρεῖ τούς ἐχθρούς,
• δέσμευση τοῦ πνευματικοῦ πένθους γιά τίς ἁμαρτίες μας,
• φίλη τῶν καρδιακῶν δακρύων πού εἶναι καρποί τῆς προσευχῆς,
• καλλιεργητής τῆς μνήμης τοῦ θανάτου,
• ἐχθρός τοῦ ἀδιάκριτου θάρρους,
• σύζυγος τῆς ἡσυχίας,
• ἀντίπαλος τῆς τάσης νά κάνεις τόν δάσκολο,
• μυστική πνευματική πρόοδος,
• κρυφή πνευματική ἀνάβαση.