-|- ΤΗ ΛΑ' ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ Δεκεμβρίου
Ή Απόδοσις τής εορτής τών Χριστουγέννων.καί Μνήμη τής οσίας Μτρός ημών Μελάνης τής Ρωμαίας. Ολυμπιοδώρας μάρτηρος. Ζωτικού ορφανοτρόφου.
Απολυτίκια.
Τής εορτής
Ἦχος δ’.
Ἡ γέννησίς σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἀνέτειλε τῷ κόσμῳ, τὸ φῶς τὸ τῆς γνώσεως· ἐν αὐτῇ γὰρ οἱ τοῖς ἄστροις λατρεύοντες, ὑπὸ ἀστέρος ἐδιδάσκοντο, σὲ προσκυνεῖν, τὸν Ἥλιον τῆς δικαιοσύνης, καὶ σὲ γινώσκειν ἐξ ὕψους ἀνατολήν, Κύριε δόξα σοι. (τρίς)
Κοντάκιον.
Ήχος δ’. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.
Καταυγασθείσα την ψυχήν φρυκτωρίαις, του αναλάμψαντος ημίν εκ Παρθένου, εν αρεταίς διέλαμψας Πανεύφημε, πλούτον γάρ σκορπίσασα, επί γην εφθαρμένον, εναπεθησαύρισας, τον ουράνιον πλούτον, και εν ασκήσει έλαμψας φαιδρώς, Όθεν Μελάνη, σε πόθω.
Συναξάριον.
Τή ΛΑ' τού αυτού μηνός μνήμη τής οσίας Μητρός ημών Μελάνης τής Ρωμαίας.
Στίχ. Oυχ’ υλική σε χειρ Mελάνη και μέλαν,
Xριστός δε καν τέθνηκας εν ζώσι γράφει.
Πρώτη εν τριακοστή απήρε βίοιο Mελάνη.
Τή αυτή ημέρα μνήμη τού αγίου Μάρτυρος καί Πρεσβυτέρου Ζωτικού τού Ορφανοτρόφου.
Στίχ. Πώλων συρόντων Ζωτικός σκιρτών τρέχει,
Ω βαλβίς η γη, τέρμα δε δρόμου πόλος.
Τή αυτή ημέρα ό άγιος Γελάσιος έν ειρήνη τελειούται.
Στίχ. O Γελάσιος άχρι και τέλους βίου,
Tον άξιον γέλωτος ην γελών βίον.
Τή αυτή ημέρα αί άγιοι δέκα Παρθένοι αί έν Νικομηδεία, τούς οφθαλμούς διατρηθείσαι καί τάς πλευράς ξεσθείσσαι, τελειούνται.
Στίχ. Διπλούν τον άθλον τρήσιν είτα και ξέσιν,
Xορού γινώσκω διπλοπενταπαρθένου.
Τή αυτή ημέρα ή αγία Μάρτυς Ολυμπιοδώρα πυρί τελειούται.
Στίχ. Αγώνι προς πυρ της Oλυμπιοδώρας,
Ύμνος το δώρον, ουκ Oλυμπίων πίτυς.
Τή αυτή ημέρα ό άγιος Γάιος έν ειρήνη τελειούται.
Στίχ. Πολλούς ανέτλη Γάιος θείος πόνους,
Kαι νυν τα λαμπρά των πόνων έχει γέρα.
Ταίς αυτών αγίαις πρεσβείαις ό Θεός, ελέησον καί σώσον ημάς. Αμήν.
έν τή Θεί Λειτποργία
Απολυτίκιο.
Τής εορτής
Ἦχος δ’.
Ἡ γέννησίς σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἀνέτειλε τῷ κόσμῳ, τὸ φῶς τὸ τῆς γνώσεως· ἐν αὐτῇ γὰρ οἱ τοῖς ἄστροις λατρεύοντες, ὑπὸ ἀστέρος ἐδιδάσκοντο, σὲ προσκυνεῖν, τὸν Ἥλιον τῆς δικαιοσύνης, καὶ σὲ γινώσκειν ἐξ ὕψους ἀνατολήν, Κύριε δόξα σοι. (τρίς)
Κοντάκιον
Ἦχος γ’. Αὐτόμελον. Ποίημα Ῥωμανοὺ τοῦ Μελῳδοῦ.
Ἡ Παρθένος σήμερον, τὸν ὑπερούσιον τίκτει, καὶ ἡ γῆ τὸ Σπήλαιον, τῷ ἀπροσίτῳ προσάγει. Ἄγγελοι μετὰ Ποιμένων δοξολογοῦσι· Μάγοι δὲ, μετὰ ἀστέρος ὁδοιποροῦσι· δι᾽ ἡμᾶς γὰρ ἐγεννήθη, Παιδίον νέον, ὁ πρὸ αἰώνων Θεός.
Ή Απόδοσις τής εορτής τών Χριστουγέννων.καί Μνήμη τής οσίας Μτρός ημών Μελάνης τής Ρωμαίας. Ολυμπιοδώρας μάρτηρος. Ζωτικού ορφανοτρόφου.
Απολυτίκια.
Τής εορτής
Ἦχος δ’.
Ἡ γέννησίς σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἀνέτειλε τῷ κόσμῳ, τὸ φῶς τὸ τῆς γνώσεως· ἐν αὐτῇ γὰρ οἱ τοῖς ἄστροις λατρεύοντες, ὑπὸ ἀστέρος ἐδιδάσκοντο, σὲ προσκυνεῖν, τὸν Ἥλιον τῆς δικαιοσύνης, καὶ σὲ γινώσκειν ἐξ ὕψους ἀνατολήν, Κύριε δόξα σοι. (τρίς)
Κοντάκιον.
Ήχος δ’. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.
Καταυγασθείσα την ψυχήν φρυκτωρίαις, του αναλάμψαντος ημίν εκ Παρθένου, εν αρεταίς διέλαμψας Πανεύφημε, πλούτον γάρ σκορπίσασα, επί γην εφθαρμένον, εναπεθησαύρισας, τον ουράνιον πλούτον, και εν ασκήσει έλαμψας φαιδρώς, Όθεν Μελάνη, σε πόθω.
Συναξάριον.
Τή ΛΑ' τού αυτού μηνός μνήμη τής οσίας Μητρός ημών Μελάνης τής Ρωμαίας.
Στίχ. Oυχ’ υλική σε χειρ Mελάνη και μέλαν,
Xριστός δε καν τέθνηκας εν ζώσι γράφει.
Πρώτη εν τριακοστή απήρε βίοιο Mελάνη.
Τή αυτή ημέρα μνήμη τού αγίου Μάρτυρος καί Πρεσβυτέρου Ζωτικού τού Ορφανοτρόφου.
Στίχ. Πώλων συρόντων Ζωτικός σκιρτών τρέχει,
Ω βαλβίς η γη, τέρμα δε δρόμου πόλος.
Τή αυτή ημέρα ό άγιος Γελάσιος έν ειρήνη τελειούται.
Στίχ. O Γελάσιος άχρι και τέλους βίου,
Tον άξιον γέλωτος ην γελών βίον.
Τή αυτή ημέρα αί άγιοι δέκα Παρθένοι αί έν Νικομηδεία, τούς οφθαλμούς διατρηθείσαι καί τάς πλευράς ξεσθείσσαι, τελειούνται.
Στίχ. Διπλούν τον άθλον τρήσιν είτα και ξέσιν,
Xορού γινώσκω διπλοπενταπαρθένου.
Τή αυτή ημέρα ή αγία Μάρτυς Ολυμπιοδώρα πυρί τελειούται.
Στίχ. Αγώνι προς πυρ της Oλυμπιοδώρας,
Ύμνος το δώρον, ουκ Oλυμπίων πίτυς.
Τή αυτή ημέρα ό άγιος Γάιος έν ειρήνη τελειούται.
Στίχ. Πολλούς ανέτλη Γάιος θείος πόνους,
Kαι νυν τα λαμπρά των πόνων έχει γέρα.
Ταίς αυτών αγίαις πρεσβείαις ό Θεός, ελέησον καί σώσον ημάς. Αμήν.
έν τή Θεί Λειτποργία
Απολυτίκιο.
Τής εορτής
Ἦχος δ’.
Ἡ γέννησίς σου Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἀνέτειλε τῷ κόσμῳ, τὸ φῶς τὸ τῆς γνώσεως· ἐν αὐτῇ γὰρ οἱ τοῖς ἄστροις λατρεύοντες, ὑπὸ ἀστέρος ἐδιδάσκοντο, σὲ προσκυνεῖν, τὸν Ἥλιον τῆς δικαιοσύνης, καὶ σὲ γινώσκειν ἐξ ὕψους ἀνατολήν, Κύριε δόξα σοι. (τρίς)
Κοντάκιον
Ἦχος γ’. Αὐτόμελον. Ποίημα Ῥωμανοὺ τοῦ Μελῳδοῦ.
Ἡ Παρθένος σήμερον, τὸν ὑπερούσιον τίκτει, καὶ ἡ γῆ τὸ Σπήλαιον, τῷ ἀπροσίτῳ προσάγει. Ἄγγελοι μετὰ Ποιμένων δοξολογοῦσι· Μάγοι δὲ, μετὰ ἀστέρος ὁδοιποροῦσι· δι᾽ ἡμᾶς γὰρ ἐγεννήθη, Παιδίον νέον, ὁ πρὸ αἰώνων Θεός.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου