Είς τόν Όρθρο
Ἦχος γ´ - Ἑωθινόν Ϛ´ (ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΚΔ´ 36 - 53)
Ταῦτα δὲ αὐτῶν λαλούντων αὐτὸς ὁ Ἰησοῦς ἔστη ἐν μέσῳ αὐτῶν καὶ λέγει αὐτοῖς· Εἰρήνη ὑμῖν.
πτοηθέντες δὲ καὶ ἔμφοβοι γενόμενοι ἐδόκουν πνεῦμα θεωρεῖν.
καὶ εἶπεν αὐτοῖς· Τί τεταραγμένοι ἐστέ, καὶ διατί διαλογισμοὶ ἀναβαίνουσιν ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν;
ἴδετε τὰς χεῖράς μου καὶ τοὺς πόδας μου, ὅτι αὐτὸς ἐγώ εἰμι· ψηλαφήσατέ
με καὶ ἴδετε, ὅτι πνεῦμα σάρκα καὶ ὀστέα οὐκ ἔχει καθὼς ἐμὲ θεωρεῖτε
ἔχοντα.
καὶ τοῦτο εἰπὼν ἐπέδειξεν αὐτοῖς τὰς χεῖρας καὶ τοὺς πόδας.
ἔτι δὲ ἀπιστούντων αὐτῶν ἀπὸ τῆς χαρᾶς καὶ θαυμαζόντων εἶπεν αὐτοῖς· Ἔχετέ τι βρώσιμον ἐνθάδε;
οἱ δὲ ἐπέδωκαν αὐτῷ ἰχθύος ὀπτοῦ μέρος καὶ ἀπὸ μελισσίου κηρίου,
καὶ λαβὼν ἐνώπιον αὐτῶν ἔφαγεν.
εἶπε δὲ αὐτοῖς· Οὗτοι οἱ λόγοι οὓς ἐλάλησα πρὸς ὑμᾶς ἔτι ὢν σὺν ὑμῖν,
ὅτι δεῖ πληρωθῆναι πάντα τὰ γεγραμμένα ἐν τῷ νόμῳ Μωϋσέως καὶ προφήταις
καὶ ψαλμοῖς περὶ ἐμοῦ.
τότε διήνοιξεν αὐτῶν τὸν νοῦν τοῦ συνιέναι τὰς γραφάς,
καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὅτι Οὕτω γέγραπται καὶ οὕτως ἔδει παθεῖν τὸν Χριστὸν καὶ ἀναστῆναι ἐκ νεκρῶν τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ,
καὶ κηρυχθῆναι ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ μετάνοιαν καὶ ἄφεσιν ἁμαρτιῶν εἰς πάντα τὰ ἔθνη, ἀρξάμενον ἀπὸ Ἱερουσαλήμ.
ὑμεῖς δέ ἐστε μάρτυρες τούτων.
καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω τὴν ἐπαγγελίαν τοῦ πατρός μου ἐφ’ ὑμᾶς· ὑμεῖς δὲ
καθίσατε ἐν τῇ πόλει Ἱερουσαλήμ ἕως οὗ ἐνδύσησθε δύναμιν ἐξ ὕψους.
Ἐξήγαγε δὲ αὐτοὺς ἔξω ἕως εἰς Βηθανίαν, καὶ ἐπάρας τὰς χεῖρας αὐτοῦ εὐλόγησεν αὐτούς.
καὶ ἐγένετο ἐν τῷ εὐλογεῖν αὐτὸν αὐτοὺς διέστη ἀπ’ αὐτῶν καὶ ἀνεφέρετο εἰς τὸν οὐρανόν.
καὶ αὐτοὶ προσκυνήσαντες αὐτὸν ὑπέστρεψαν εἰς Ἱερουσαλὴμ μετὰ χαρᾶς μεγάλης,
καὶ ἦσαν διὰ παντὸς ἐν τῷ ἱερῷ αἰνοῦντες καὶ εὐλογοῦντες τὸν Θεόν. Ἀμήν.
Ερμ.
Ἦχος γ´ - Ἑωθινόν Ϛ´ (ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΚΔ´ 36 - 53)
Ενώ δε αυτοί ωμιλούσαν περί αυτών, αίφνης ο ίδιος ο Ιησούς εστάθηκε στο
μέσον αυτών και τους λέγει· “ειρήνη ας είναι μαζή σας”.
37 Εκείνοι εξαφνιάστηκαν, εταράχθησαν και κατελήφθησαν από φόβον, διότι ενόμιζαν ότι έβλεπαν κάποιον πνεύμα.
Και είπεν ο Κυριος εις αυτούς· “διατί είσθε ταραγμένοι, και διατί ανεβαίνουν εις τας καρδίας σας διαλογισμοί απιστίας;
Ιδετε τας χείρας μου και τους πόδας μου, που φέρουν τα σημάδια από τα
καρφιά, δια να πεισθήτε ότι είμαι εγώ ο ίδιος. Ψηλαφήσατέ με με τα χέρια
σας και ιδέτε, ότι δεν είμαι πνεύμα, όπως νομίζετε, διότι το πνεύμα δεν
έχει σάρκα και οστά, όπως βλέπετε εμέ να έχω”.
Και αφού είπε τούτο, έδειξε εις αυτούς τας χείρας και τους πόδας.
Επειδή δε εκείνοι, ένεκα της χαράς, απιστούσαν ακόμη και εθαύμαζαν δια
το καταπληκτικόν και ανέλπιστον αυτό γεγονός, είπεν εις αυτούς ο Κυριος·
“μήπως έχετε τίποτε φαγώσιμον εδώ;”
Εκείνοι δε του έδωσαν ένα κομάτι ψητό ψάρι και κηρήθρα.
Και αφού τα επήρε, έφαγε ενώπιον των, όχι διότι είχε ανάγκην τροφής το
αναστημένον σώμα του, αλλά δια να πεισθούν εκείνοι ότι αυτός είναι όντως
ο αναστημένος διδάσκαλος.
Είπε δε προς
αυτούς· “αυτά που βλέπετε τώρα και θαυμάζετε, είναι ακριβώς όσα σας
έλεγα, όταν ήμουν μαζή σας, ότι πρέπει δηλαδή να εκπληρωθούν και να
πραγματοποιηθούν όλα όσα έχουν γραφή για μένα στον νόμον του Μωϋσέως,
στους προφήτας και στους ψαλμούς”.
Τοτε εφώτισε και ήνοιξε αυτών τον νουν, ώστε να εννοούν τας Γραφάς.
Και είπεν εις αυτούς· “ότι έτσι, όπως ακριβώς έγιναν, είναι γραμμένα
εις την Αγίαν Γραφήν, και έτσι σύμφωνα με το πάνσοφον σχέδιον του Θεού,
έπρεπε να πάθη ο Χριστός και να αναστηθή εκ νεκρών την τρίτην ημέραν,
και να κηρυχθή εν τω ονόματι αυτού εις όλα τα έθνη μετάνοια και άφεσις αμαρτιών. Να αρχίση δε το κήρυγμα από την Ιερουσαλήμ.
Σεις δε είσθε οι φιλαλήθεις και αξιόπιστοι μάρτυρες, οι οποίοι θα
κηρύξετε και θα βεβαιώσετε όλα όσα έχετε ακούσει και όσα έχετε ιδεί από
εμέ.
Σας αναγγέλω δε, ότι εγώ σας στέλνω
τώρα αυτό που υπεσχέθη ο Πατήρ, δηλαδή το Πνεύμα το Αγιον, δια νας σας
φωτίζη και σας ενισχύη και σας περιφρουρή στο αποστολικόν σας έργον.
Σεις λοιπόν καθίσατε εις την πόλιν Ιερουσαλήμ έως ότου φορέσετε, σαν
άλλο ένδυμα, και κάμετε ιδικήν σας πλέον την σοφίαν και την δύναμιν, που
θα σας έλθη από τον ουρανόν με την επιφοίτησιν του Αγίου Πνεύματος”.
Επειτα δε από αυτάς και άλλας διδασκαλίας, τους έβγαλε έξω από την
πόλιν κάπου εκεί κοντά εις την Βηθανίαν, και αφού εσήκωσε τα χέρια του,
τους ευλόγησε.
Και συνέβη τούτο το θαυμαστόν· ενώ αυτός τους ευλογούσε, εχωρίσθη από αυτούς και εφέρετο προς τα επάνω στον ουρανόν.
Και αυτοί, αφού τον επροσκύνησαν, επέστρεψαν εις την Ιερουσαλήμ με μεγάλην χαράν.
Και ήσαν συνεχώς κατά τας ώρας της λατρείας στο ιερόν υμνούντες και
δοξολογούντες τον Θεόν. Αμήν. (εδοξολογούσαν τον Θεόν δι' όλα όσα είδαν
και ήκουσαν κατά το διάστημα των τριών ετών, και μάλιστα δια την ένδοξον
ανάστασιν και την θριαμβευτικήν ανάληψιν του Κυρίου).
Είς τήν ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΙΔ´ (Κεφ.16 - 24).
ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ· Ἄνθρωπός τις ἐποίησε δεῖπνον μέγα, καὶ ἐκάλεσε πολλούς·
καὶ ἀπέστειλε τὸν δοῦλον αὐτοῦ τῇ ὥρᾳ τοῦ δείπνου εἰπεῖν τοῖς κεκλημένοις· ἔρχεσθε, ὅτι ἤδη ἕτοιμά ἐστι πάντα.
καὶ ἤρξαντο ἀπὸ μιᾶς παραιτεῖσθαι πάντες, ὁ πρῶτος εἶπεν αὐτῷ· ἀγρὸν
ἠγόρασα, καὶ ἔχω ἀνάγκην ἐξελθεῖν καὶ ἰδεῖν αὐτόν· ἐρωτῶ σε, ἔχε με
παρῃτημένον.
καὶ ἕτερος εἶπε· ζεύγη βοῶν ἠγόρασα πέντε, καὶ πορεύομαι δοκιμάσαι αὐτά· ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον.
καὶ ἕτερος εἶπε· γυναῖκα ἔγημα, καὶ διὰ τοῦτο οὐ δύναμαι ἐλθεῖν.
καὶ παραγενόμενος ὁ δοῦλος ἐκεῖνος ἀπήγγειλε τῷ κυρίῳ αὐτοῦ ταῦτα. τότε
ὀργισθεὶς ὁ οἰκοδεσπότης εἶπε τῷ δούλῳ αὐτοῦ· ἔξελθε ταχέως εἰς τὰς
πλατείας καὶ ῥύμας τῆς πόλεως, καὶ τοὺς πτωχοὺς καὶ ἀναπήρους καὶ χωλοὺς
καὶ τυφλοὺς εἰσάγαγε ὧδε.
καὶ εἶπεν ὁ δοῦλος· κύριε, γέγονεν ὡς ἐπέταξας, καὶ ἔτι τόπος ἐστί.
καὶ εἶπεν ὁ κύριος πρὸς τὸν δοῦλον· Ἔξελθε εἰς τὰς ὁδοὺς καὶ φραγμοὺς καὶ ἀνάγκασον εἰσελθεῖν, ἵνα γεμισθῇ ὁ οἶκός μου.
λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι οὐδεὶς τῶν ἀνδρῶν ἐκείνων τῶν κεκλημένων γεύσεταί μου τοῦ δείπνου.
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΚΒ´ 14 - 14
πολλοὶ γάρ εἰσι κλητοὶ, ὀλίγοι δὲ ἐκλεκτοί.
Ερμ.
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΙΔ´ (Κεφ.16 - 24).
Ο δε Ιησούς είπε εις αυτόν την εξής παραβολήν· “ένας άνθρωπος παρέθεσε μέγα δείπνον και εκάλεσε πολλούς.
Και την ώραν, που θα παρετίθετο το δείπνον, έστειλε τον δούλον του να
πη στους προσκαλεσμένους· Ελάτε διότι τώρα είναι τα πάντα έτοιμα.
Και αυτοί σαν να ήταν συνεννοημένοι ήρχισαν να παραιτούνται όλοι από το
δείπνον με διαφόρους δικαιολογίας· ο πρώτος είπε· Αγόρασα ένα αγρόν και
έχω ανάγκην να βγω έξω και να τον ίδω· σε παρακαλώ να με θεωρήσης
απηλλαγμένον από την υποχρέωσιν να παρακαθίσω στο δείπνον.
Και άλλος είπε· Αγόρασα πέντε ζευγάρια βώδια και πηγαίνω να τα
δοκιμάσω· σε παρακαλώ να θεωρήσης δικαιολογημένην την απουσίαν μου.
Και άλλος είπε· Ενυμφεύθην και δια τούτο δεν μπορώ να έλθω.
Και επέστρεψε ο δούλος εκείνος προς τον κύριον του και του διηγήθηκε
όλα αυτά. Τοτε, γεμάτος οργήν ο οικοδεσπότης εναντίον των αναξίων
προσκαλεσμένων, είπε στον δούλον του· Εβγα γρήγορα εις τας πλατείας και
τους δρόμους της πόλεως και φέρε εδώ μέσα τους πτωχούς και τους
αναπήρους και τους χωλούς και τους τυφλούς.
Και αφού εξετέλεσε την εντολήν του Κυρίου του ο δούλος, είπε· Κυριε, έγινε όπως διέταξες, και είναι ακόμη τόπος αδειανός.
Και είπεν ο κύριος προς τον δούλον· Εβγα στους δρόμους, στους φράκτες
των κτημάτων, έξω από την πόλιν και παρακίνησε με επιμονήν όλους όσους
εύρης να έλθουν εδώ, δια να γεμίση οίκος μου.
Διότι σας διαβεβαιώνω, ότι κανείς από τους προσκαλεσμένους εκείνους
άνδρες δεν θα γευθή τίποτε από το δείπνον μου”. (Οι κυρίως
προσκεκλημένοι, οι πνευματικοί άρχοντες του Ισραήλ και οι άλλοι Εβραίοι,
αποροφημένοι από τα υλικά των συμφέροντα και την ματαιοδοξίαν των,
ηρνήθησαν την πρόσκλησιν του Χριστού και απέκλεισαν τον ευατόν των από
την βασιλείαν των ουρανών. Οι τελώναι και οι αμαρτωλοί και οι
ειδωλολάτραι, οι περιφρονημένοι από τους γραμματείς και τους Φαρισαίους
εδέχθησαν με ευγνωμοσύνην και ταπείνωσιν την τιμητικήν πρόσκλησιν και
έγιναν έτσι ένδοξα μέλη της βασιλείας των ουρανών).
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΚΒ´ 14 - 14
Διότι πολλοί είναι οι προσκεκλημένοι εις την βασιλείαν του Θεού, αλλά
ολίγοι είναι οι εκλεκτοί, που δέχονται με ευγνωμοσύνην την πρόσκλησιν
και ετοιμάζονται όπως πρέπει”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου